Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



Peter James – Doodsklok

Door Joop Liefaard 16 maart 15

Doodsklok

1922 – Na de gruwelijke moord op hun moeder en de verdwijning van hun vader verlaten Gavin en Aileen Daly samen met hun tante Oonagh de Verenigde Staten en reizen naar Ierland om er een nieuw leven te beginnen.
2012 – In Bristol wordt de woning van de achtennegentig jarige Aileen McWirther door twee mannen overvallen. Zij gaan ervan door met een groot aantal kostbare kunstwerken waaronder een uiterst zeldzaam Patek Philippe horloge uit 1910, dat miljoenen dollars waard is. Aileen wordt tijdens de overval gemarteld en overlijdt later in het ziekenhuis aan haar verwondingen. Inspecteur Roy Grace, die hoopte op een rustig weekend met partner Cleo en zoontje Noah, wordt op de zaak gezet. Hij ontmoet de broer van Aileen, de eveneens hoogbejaarde Gavin Daly. De schatrijke kunstverzamelaar heeft weinig interesse in het terugvinden van de gestolen kunstschatten met uitzondering van het gestolen horloge. Dat wil hij per se terug hebben en hij is bij wijze van spreken zelfs in staat er een moord voor te plegen. Zo belangrijk is het uurwerk voor hem. Maar waarom?

De oude vrouw hoorde dat er nu al voor de derde keer werd aangeklopt. ‘Ik kom, ik kom!’ riep ze. ‘Sjezus, ik kom al!’ Ze haalde het steelpannetje met kokend water en sperziebonen van het vuur, pakte haar rollator en liep naar de keukendeur.
Op dat moment ging de telefoon. Ze aarzelde. Haar broer belde elke avond stipt om zeven uur, of hij nu in Engeland was of in Frankrijk, om te controleren of het goed met haar ging. Het was zeven uur. Ze griste de telefoon, met extra grote cijfertoetsen voor slechtzienden, van de haak. ‘Wacht even, ja!’ brulde ze om de keiharde begintune van Emmerdale op televisie te overstemmen.
Maar het was niet haar broer. Het was een jongeman met een heel charmante stem. ‘Dit duurt maar heel even.’
‘Er staat iemand voor de deur!’ riep ze terug, prutsend met de afstandsbediening om het geluid van de tv zachter te zetten en met haar reumatische hand om het spreekgedeelte van de telefoon geklemd. Ondanks haar leeftijd had ze nog steeds een krachtige stem. Zo’n beetje het enige aan haar waar nog kracht in zat, bedacht ze spijtig. ‘Je zult moeten wachten. Ik ben aan de telefoon!’ brulde ze naar de voordeur. Ze zette de hoorn tegen haar oor. ‘Daar ben ik weer. Maar je moet wel opschieten,’ zei ze met haar lijzige Ierse accent.
‘Een goede vriend van u zei dat ik u moest bellen,’ begon de man.
‘En wie mag dat wel zijn?’
‘Gerard Scott.’
‘Gerard Scott?’
‘Ik moest u de groeten doen!’
‘Ik ken geen Gerard Scott, dat weet ik zeker.’
‘Dankzij ons bespaart hij vijfentwintighonderd pond per jaar op zijn energierekening.’
‘Hoe doen jullie dat dan?’ vroeg ze een beetje ongeduldig. Ze staarde naar de deur en maakte zich ongerust over haar bonen, die te lang in het hete water lagen.
‘Er is volgende week een vertegenwoordiger van ons bij u in de buurt. Kan ik een afspraak met u maken op een tijdstip dat u goed uitkomt?’
‘Een vertegenwoordiger van wat, precies?’
‘Dakisolatie.’
‘Dakisolatie? Waarvoor zou ik dakisolatie nodig hebben?’
‘Wij zijn de beste specialisten in Engeland. De isolatie die wij plaatsen is zo effectief dat hij zichzelf binnen slechts negen jaar terugverdient door wat u op uw energierekening bespaart.’
‘Negen jaar, zeg je?’
‘Inderdaad, mevrouw.’
‘Nou, ik ben achtennegentig. Dat zou nog eens een luxeprobleem zijn, als ik me op mijn honderdenzevende nog druk moet maken over mijn energierekening. Maar vriendelijk bedankt.’
Ze hing op en schuifelde naar de voordeur. ‘Ja ja, ik kom! Ik ben onderweg!’

Doodsklok is het negende deel in de serie thrillers die de Engelse schrijver Peter James over inspecteur Roy Grace heeft geschreven. Het succes van de boeken heeft er ongetwijfeld toe bijgedragen dat James voor veel fans de beste Britse misdaadauteur aller tijden is. Peter James weet als geen ander hoe hij een plot in elkaar moet zetten en ook in Doodsklok doet hij dat weer heel erg kundig. Er zijn drie verhaallijnen die hij keurig in elkaar weeft. Een vierde verhaallijn over de tien jaar geleden verdwenen ex-vrouw van Roy Grace, Sandy heeft met het eigenlijke verhaal niet veel van doen en had ook achterwege kunnen blijven. De personages zijn goed uitgewerkt. Roy Grace is een overtuigende hoofdpersoon, een inspecteur die in vergelijking met inspecteurs van andere schrijvers eigenlijk heel normaal is. Geen drank en geen somberheid maar een sympathieke familievader die geniet van zijn nieuw liefde en het zoontje dat die liefde heeft voortgebracht en een kundig speurder die in de omgang met zijn collega's toont een menselijke chef te zijn die iedereen op waarde weet te schatten. Een tweede goed uitgewerkte personage is de hoogbejaarde Gavin Daly voor wie maar een ding in de wereld belangrijk is en dat is de belofte die hij meer dan negentig jaar geleden aan zijn vader deed.

Het taalgebruik is mooi en vloeiend waardoor het verhaal lekker leest, de spanning is goed opgebouwd en er zijn genoeg intrigerende plotwendingen om het verhaal boeiend te houden. Ook geeft Peter James een interessant inkijkje in de wereld van de internationale handel in antiek en de rivaliserende Ierse en Italiaanse gangsterbendes in het New York van het begin van de vorige eeuw. Aan het einde is er een totaal onverwachte en schitterende twist.

Doodsklok is een overtuigende en evenwichtige thriller doe je met plezier zult lezen.

Engelse titel: Dead man's time
Vertaling: Lia Belt
Uitgeverij: De Fontein - Utrecht
ISBN: 978 90 261 3641 2

© 2015 Joop Liefaard

Volg dit blog

Ontvang de laatste berichten in je brievenbus