Onlangs verscheen bij Uitgeverij Cargo de thriller De vrouw in het raam van de Amerikaanse schrijver A.J. Finn. Hij heeft veel gepubliceerd o.a. in The Los Angeles Times, The Washington Post en de Engelse periodiek The Times Literary Supplement. Hij studeerde o.a. in Oxford en woonde tien jaar in Londen waar hij als editor contacten had met schrijvers als Robert Gailbraith, Stephenie Meyer en Patricia Cornwell. Tegenwoordig woont en werkt hij in New York. Ik ben De vrouw in het raam nu aan het lezen en het bevalt mij prima. Finn heeft een heel eigen stijl van schrijven die zich kenmerkt door korte zinnen, veel tussenzinnen en met het gebruik van haakje openen haakje sluiten is hij goed bekend. Een verslavende thriller tot nu toe, vind ik.
Agorafobie is een stoornis waarbij je een onredelijke angst hebt voor open ruimtes. Je durft je huiselijke omgeving nauwelijks of niet te verlaten omdat dat je in een situatie kan brengen waaruit je niet kunt ontsnappen.
Anna Fox woont alleen, ze verlaat haar huis in New York bijna nooit. Ze drinkt de hele dag door, kijkt oude films en bespioneert haar buren. In het huis tegenover Anna woont sinds kort een gezin: vader, moeder en tienerzoon. Alles lijkt bij hen perfect, maar op een nacht ziet Anna uit haar raam iets wat ze beter niet had kunnen zien. De twijfel slaat meteen toe: heeft ze het wel goed gezien? Wat is waarheid? Wat is verzonnen? Dreigt er gevaar? Niets is wat het lijkt in deze verslavende en volkomen onvoorspelbare psychologische thriller die doet denken aan het beste van Alfred Hitchcock.
