Ik heb deze week de thriller Het Ronde Huis van Almar Otten gelezen. Een intrigerende leeservaring omdat Almar Otten er in geslaagd is feiten en fictie, geschiedenis en geruchten over Het Ronde Huis in Nunspeet op een zeer kundige manier in elkaar te weven tot een boeiend misdaadverhaal. Een thriller die waard is gelezen te worden. Het Ronde Huis in Nunspeet heeft echt bestaan. Hieronder heb ik er een paar zinnen aan gewijd.

Het Ronde Huis was een landhuis dat in het Zandenbos stond, een bos tussen Nunspeet en Vierhouten. De naam van het landhuis is afgeleid van de ronde vorm die het had. Het werd vanaf 1906 gebouwd door Frank van Vloten die in de omgeving van Nunspeet diverse gronden had aangekocht. Het huis had drie verdiepingen en een plat dak en was vanaf station Nunspeet bereikbaar via een spoorlijntje. Dat spoorlijntje heeft een belangrijke rol gespeeld in de verhalen die over Het Ronde Huis bestaan. Zo zouden bezoekers, over het algemeen belangrijke mensen uit de top van de samenleving inclusief leden van de koninklijke familie er zich aan Oud-Germaanse rituelen hebben overgegeven, zouden er seksorgieën zijn gehouden en zouden er zelfs meisjes zijn geofferd aan de Germaanse god Wodan. Een beschrijving van dit ritueel is te vinden in een reisdocument van de middeleeuwse Arabische schrijver Ahmed ibn Fadlan n.a.v. zijn reis naar de Vikingen die zich aan de oevers van de Wolga hadden gevestigd. De meisjes die voor de huiveringwekkende activiteiten in Het Ronde Huis werden gebruikt, werden daar met het treintje naar toe gebracht. Of de verhalen waar zijn is twijfelachtig. Er zijn verschillende boeken over het huis en de geschiedenis ervan verschenen maar voor de occulte en gruwelijke gebeurtenissen die zich er zouden hebben afgespeeld, is nooit bewijs gevonden. Na de oorlog raakte het huis in verval en in 1967 is het afgebroken. Op de plek waar het ooit heeft gestaan zijn nog sporen van bebouwing te vinden.

In ieder geval is Het Ronde Huis en haar geschiedenis voor twee schrijvers intrigerend genoeg geweest om er een thriller over te schrijven. De eerste is van Jacob Vis onder de titel De zwarte duivel en de tweede is van de hand van Almar Otten onder de titel Het Ronde Huis. Het ongeveer tegelijkertijd verschijnen van de twee boeken is een toevallige samenloop van omstandigheden. Of de schrijvers er blij mee zijn laat ik in het midden.

In Crimezone Magazine nr. 7 wordt uitgebreid aandacht besteed aan Het Ronde Huis en aan de twee thrillers die daarover onlangs zijn uitgebracht.