De verschijning is het vierde deel van de zogeheten Dodenrijk-serie van de Amerikaanse schrijfster Amanda Stevens. Ze debuteerde in 1996 met de romantische thriller A baby’s cry. Nadat ze een verhaal had gelezen over het beroep van graf restaurateur ontstond het idee voor de Dodenrijk-serie, een combinatie van thriller en spookverhalen, waarvan er in de Ozarks, het gebied waar ze opgroeide legio bestaan.
Amelia Gray restaureert graven en zij begint aan een nieuw project om de graven van een oud en vervallen kerkhof weer in oude glorie te herstellen. Op het kerkhof zijn mensen begraven die zijn omgekomen in een collectieve zelfmoord. Kort voordat zij met haar werkzaamheden begint ziet zij een geest die haar vertelt dat haar enige redding het vinden van de sleutel is; een cryptische mededeling waar Amelia niet veel mee kan maar die zij uiterst serieus neemt. Ook ziet zij op een oude stereograaf een driedimensionale foto waarop een vrouw staat afgebeeld die sprekend op haar lijkt. Samen met rechercheur John Devlin gaat zij op onderzoek uit. Wat is er gebeurt dat een collectieve zelfmoord veroorzaakte en wie is de vouw op de foto?
Amelia Gray restaureert graven en zij begint aan een nieuw project om de graven van een oud en vervallen kerkhof weer in oude glorie te herstellen. Op het kerkhof zijn mensen begraven die zijn omgekomen in een collectieve zelfmoord. Kort voordat zij met haar werkzaamheden begint ziet zij een geest die haar vertelt dat haar enige redding het vinden van de sleutel is; een cryptische mededeling waar Amelia niet veel mee kan maar die zij uiterst serieus neemt. Ook ziet zij op een oude stereograaf een driedimensionale foto waarop een vrouw staat afgebeeld die sprekend op haar lijkt. Samen met rechercheur John Devlin gaat zij op onderzoek uit. Wat is er gebeurt dat een collectieve zelfmoord veroorzaakte en wie is de vouw op de foto?
De verschijning is naast thriller ook een spookverhaal, dat is gebaseerd op de veronderstelling dat Amelia Gray geesten kan zien. Zij is met de helm op geboren en volgens het bijgeloof in veel landen hebben mensen die dit overkomt een gave voor het bovennatuurlijke. Een theorie waar geen enkele wetenschappelijke onderbouwing voor bestaat. Ongeloofwaardig derhalve maar voor een spookverhaal onontbeerlijk.
Amanda Stevens is er goed in geslaagd het verhaal een “creepy” lading te geven. Er zijn passages die je als je daar gevoelig voor bent, kippenvel bezorgen. Het verhaal komt traag opgang maar als het tempo er eenmaal inzit , is het een boek dat zorgt voor een prima leeservaring. De karakters zijn goed uitgewerkt. Amelia is een niet te benijden vrouw met een speciale gave die haar in haar doen en laten onvermijdelijk beperkt. Het verhaal over haar jeugd waarin zij door haar vader wordt geleerd hoe met deze gave om te gaan, wordt goed uitgewerkt.
De omgang met anderen is voor haar een lastig begaanbare weg. Zij houdt zielsveel van rechercheur John Devlin maar ze ziet met lede ogen barstjes ontstaan in hun kwetsbare relatie. Subtiele, onverklaarbare veranderingen in zijn blikken, gebaren en woordgebruik geven haar het gevoel dat hun relatie onder druk staat. Amanda Stevens heeft het mooi verwoord. De overige personages zijn ook goed beschreven en dragen heel goed bij aan de soms enge sfeer in het verhaal.
De verschijning is naast “creepy” ook spannend hoewel het leesgenot vooral door het spookaspect tot stand wordt gebracht. De ontknoping is niet helemaal bevredigend omdat er een paar losse eindjes zijn. Nu is dat in een serie boeken heel gewoon. Er moet stof tot schrijven zijn voor een volgend deel maar dat mag nooit ten koste gaan van het bevredigend afronden van het verhaal waarover het boek gaat.
De verschijning is voor liefhebbers van een thriller/spookverhaal heerlijke kost. Het verhaal is goed geconstrueerd, spannend en vooral eng.
Engelse titel: The visitor
Vertaling: Karin de Haas
Uitgeverij: Harper Collins Nederland te Amsterdam
ISBN:978 94 025 2039 2
© 2017 Joop Liefaard