In het noorden van Zweden wordt tijdens midzomernacht de contoversiële predikante Mildred Nilssen vermoord. Zij is op gehangen in de kerk waar zij zojuist een dienst heeft geleid. Mildred is een feministe en heeft in de gemeenschap waar zij voorgaat veel vijanden gemaakt. Anderen daarentegen zijn weer dol op haar.

De juriste Rebecka Martinsson heeft ziekteverlof na een traumatische ervaring en besluit om de draad van haar leven weer een beetje op te pakken en met een collega naar het noorden te reizen voor een zakelijke bespreking. Hier hoort zij van de moord op de predikante en wordt zij weer geconfronteerd met de moord op andere predikant; een moord met vreselijke gevolgen die haar ziekteverlof heeft veroorzaakt.

Met deze misdaadroman won Åsa Larsson de prijs voor de beste thriller van het jaar en dat kan ik mij ook wel een beetje voorstellen. Het verhaal zit goed in elkaar, de personages wordt heel goed uitgewerkt en gaan tot de verbeelding spreken. Verwijzingen naar de natuur en naar gebeurtinissen in het verleden die tot deze gruwlijke moord hebben geleid , krijgen de juiste plaats in het verhaal. De schrijfsstijl van Larsson is mooi en beeldend. De ontknoping is redelijk spannend en ontroerend.

In het verhaal is een tweede verhaal ingebouwd over de wolf Gele Poten. De ontwikkeling van een leven door de ogen van een wolf. Een goed verhaal en mooi geschreven maar aan het einde kwam ik tot de conclusie dat het ook weggelaten had mogen worden.

Midzomernacht is een mooie misdaadroman, goed geschreven en met mooie en minder mooie mensen; een roman, die misschien wat traag op gang komt maar aan het einde je toch een goed gevoel geeft.

☆ ☆ ☆

Zweedse titel: Det blod som spillts
Vertaling: Jasper Popma
Uitgeverij: Anthos – Amsterdam
ISBN: 978 90 414 0977 5

© Joop Liefaard