Terug naar de toekomst: Herinneringen aan Asimovs Reisdoel menselijk brein
Op mijn blog schrijf ik hoofdzakelijk over misdaadliteratuur hoewel ik ook wel eens de wereld van moord, motieven, onopgeloste raadsels en inspecteurs met een probleem verlaat en een boek uit een ander genre lees. Vorige week kwam ik een vergeten Prisma pocket uit de Empire-serie van Isaac Asimov tegen en dat herinnerde mij aan zijn boek Reisdoel menselijk brein. Dat boek heb ik jaren geleden gelezen en ik vond het zo fascinerend dat ik het in één dag verslond. Door die ervaring besloot ik die oude pocket te gaan lezen en zo belandde Spionage in de Ruimte (The Currents of Space) op mijn nachtkastje.
Moord en mysterie in de ruimte: Het intrigerende plot van Spionage in de Ruimte
Het verhaal speelt zich af op een verre planeet, waar de mensheid kolonies heeft gesticht. Hier ontvouwt zich een intrige van politieke manipulatie, verborgen agenda’s en een mysterieuze moord. De hoofdpersoon, een ruimteonderzoeker, wordt ongewild betrokken bij een zaak die niet alleen zijn leven, maar ook de toekomst van de mensheid bedreigt.
Vergane glorie of gedateerd avontuur: Spionage in de Ruimte kon mij niet boeien
Ondanks mijn bewondering voor Isaac Asimov kon het verhaal mijn aandacht niet vasthouden. Na enkele dagen lezen kwam ik tot de conclusie komen dat dit avontuur niet was wat ik had gehoopt. Het verhaal kon me niet boeien, ik vond het gedateerd en ik besloot het boek opzij te leggen. Misschien dat in de jaren vijftig (waarin het boek werd geschreven) het sci-fi genre anders werd beoordeeld en wat toen als futuristisch werd gezien nu nostalgie is geworden.
De tand des tijds: Waarom sommige boeken vergeten worden
Dit roept de volgende interessante vraag op nl. hoe het komt dat bepaalde boeken de tand des tijds doorstaan, terwijl anderen door de jaren heen hun glans verliezen. Dit geldt niet alleen voor het sci-fi genre, maar voor alle literatuur. Het roept vragen op over wat een verhaal echt "tijdloos" maakt en hoe verhalen door generaties heen verschillend worden gewaardeerd. Sommige boeken schijnen een eeuwig leven te hebben terwijl andere in het verleden vervagen.