Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



Eriksson & Sundquist – De laatste aanwijzingen

Door Joop Liefaard 20 april 14

De laatste aanwijzingen

In een uitgebrande auto worden de verkoolde lichamelijke resten gevonden van Hannah Östlund en Jessica Friburg. Zij werden verdacht van het om het leven brengen van een aantal mannen die zich vergrepen hadden aan jonge kinderen. De zaak trekt een grote wissel op inspecteur Jeanette Kihlberg en collega Jens Hurtig die met de oplossing van de zaak belast zijn. Een zaak die heel erg omvangrijk is. Er speelt ook nog de moord op een aantal oud-leerlingen van het Sigtuna internaat, waar Victoria Bergman een deel van haar jeugd verbleef. Nu heeft Victoria Bergman een andere persoonlijkheid en heet ze Sofia Zetterling. Sofia en Jeanette staan aan het begin van een nog onwennige relatie. Bij Sofia begint langzaam het besef te groeien dat zij in haar jeugd een andere persoonlijkheid had en zij zoekt wegen om daarmee in het reine te komen. Dat proces maakt het nodige bij haar los.

De laatste aanwijzingen is het derde en laatste deel van de Victoria Bergman trilogie (ook wel bekend onder de titel De zwakte van Victoria Bergman). Het schrijven van de trilogie moet voor de schrijvers een enorme uitdaging zijn geweest. Het verhaal is redelijk ingewikkeld en je moet het aandachtig lezen. Er komen nogal wat personages en verhaallijnen in voor en daarom is het van de uitgever verstandig geweest om bij het begin van deel 3 een lijst van personages te maken. Dat verheldert. Ook is de dissociatieve identiteitsstoornis die in het verhaal een belangrijke rol speelt nou niet bepaald een onderwerp dat gemakkelijke en duidelijk onder woorden te brengen is. In deel 2 doet de rommelige manier waarop dat gebeurt afbreuk aan de kwaliteit van het verhaal. Afgezien daarvan is de trilogie uiteindelijk uitgegroeid tot een spannende psychologische thriller die de moeite van het lezen zeker waard is. Het kraaienmeisje is intrigerend genoeg om nieuwsgierig te maken, Het hongervuur valt iets tegen maar in De laatste aanwijzingen valt bijna alles in een strak gecomponeerd en vlot geschreven verhaal op zijn plaats.

Het begin van het einde is een brandende blauwe auto op het hoogste punt van de Tantoberg.
En een brandende berg midden op Södermalm is niet iets waarvan hoofdinspecteur Jeanette Kihlberg verwacht dat het het ontbrekende stukje van de puzzel zal zijn. Als ze samen met haar collega Jens Hurtig met hoge snelheid Hornstull passeert en de Tantoberg kan zien, lijkt die op een vulkaan.
Voordat het gebied tussen de Ringvägen en de baai Årstaviken een park werd, was de Tantoberg in feite niet meer dan een vuilnisbelt, een kerkhof voor de resten van mensen, en nu is de berg opnieuw veranderd in een plek voor schroot en overblijfselen.
Het vuur op het hoogste punt van het park is vanaf het grootste deel van Stockholm te zien en de vlammen die van de brandende auto uitslaan hebben bovendien vat gekregen op een herfstdroge berk er vlakbij. Het knispert en knapt en het vuur dreigt zich te verspreiden naar de kleine huizen in de volkstuintjes een meter of tien verderop.
Op dit moment heeft Jeanette geen flauw idee dat dit het begin van het einde is en dat alles wat op de een of andere manier met elkaar te maken heeft een verklaring zal krijgen. Ze is echter maar een mens en zal daarom niet meer dan een fractie van het geheel te weten komen.
Hannah Östlund wordt samen met Jessica Friberg, haar klasgenoot van het Sigtuna Lyceum, gezocht op verdenking van vier moorden. Officier van justitie Kenneth von Kwist heeft gezegd dat de verdenkingsgraad vermoedelijk verhoogd zal worden tot voldoende redenen voor vervolging.
De auto die nu boven op de berg door de vlammen wordt verteerd, staat op naam van Hannah Östlund en daarom is Jeanette ingeschakeld.
Ze rijden over de Hornsgatan naar Zinkensdamm, waar vanuit tegengestelde richting twee brandweerauto’s met hoge snelheid aan komen rijden. Hurtig neemt gas terug en laat ze passeren voordat hij rechts afslaat naar de Ringvägen en langs het sportveld het park in rijdt. De weg slingert zich in cirkels de berg op.

Toch blijft er een zweem van teleurstelling hangen. Je zou kunnen zeggen dat het verhaal aan kracht verliest door het grote aantal personages en de vele onderwerpen die aan de orde komen. Het is een lange rij: een sekte, kindermisbruik, kannibalisme, een dissociatieve identiteitsstoornis, een welhaast onmogelijke liefdesaffaire, ontvoeringen, moord, mensensmokkel, een vergezochte en mager uitgewerkte link met de holocaust, je zou kunnen zeggen dat overdaad schaadt. Aan het einde zijn er danook teveel onbeantwoorde vragen en losse eindjes.

Dit alles neemt niet weg dat de gehele trilogie borg staat voor een prima leeservaring.

***

Zweedse titel: Pythians Anvisningar
Vertaling: Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel
Uitgeverij: Cargo - Amsterdam
ISBN: 978 90 234 8231 4

© 2014 Joop Liefaard