Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



Eriksson & Sundquist – Het hongervuur

Door Joop Liefaard 24 januari 13

Het hongervuur Het hongervuur: De zwakte van Victoria Bergman; Cargo – Amsterdam 2012WorldCatLibraryThingGoogle BooksBookFinder Tegen de wil van haar superieuren blijft hoofdinspecteur Jeanette Kihlberg zich obsessief bezighouden met de moorden die ze in Het Kraaienmeisje niet wist op te lossen. Ze raakt daarbij steeds meer geïntrigeerd door de ongrijpbare Victoria Bergman en vraagt psycholoog Sofia Zetterlund een daderprofiel op te stellen. De zoektocht van Jeanette leidt naar een internaat en naar vergeten, verdrongen gebeurtenissen uit het verleden. Sofia worstelt ondertussen met het gevoel dat er iets mis is met haarzelf. Ze realiseert zich dat zij net als sommige van haar patiënten aan een meervoudige persoonlijkheidsstoornis lijdt. Dan wordt een succesvolle zakenman op zo’n rituele wijze vermoord dat deze slachting aan wraak doet denken. Maar als het wraak is, wat wordt er dan gewroken? En wie was er uit op vergelding?

Hoofdinspecteur Jeanette Kihlberg van de recherche weet precies waar ze zich bevond toen ze hoorde dat premier Olof Palme op de Sveavägen was vermoord.
Ze was met een taxi op weg geweest naar Farsta en de man naast haar had mentholsigaretten gerookt. Een stille regen en de misselijkheid na te veel glazen bier.
Thomas Ravelli’s redding op een strafschop tegen Roemenië in de kwartfinale van het wk-voetbal van 1994had ze op een zwart-wittelevisie in een café aan het Kornhamnstorg gezien en de barkeeper had een rondje bier gegeven.
Toen de Estonia verging, had ze met griep naar The Godfather liggen kijken.
Het optreden van The Clash in het Hovetstadion, een kleffe lipglosskus op het klassenfeest in de derde van de middelbare school en de eerste keer dat ze de deur van het huis in Gamla Enskede opende en het hun thuis noemde, horen ook allemaal tot haar duidelijkste herinneringen.
Maar het moment waarop Johan verdwijnt, zal ze zich nooit kunnen herinneren.

Het hongervuur is de tweede misdaadroman uit een trilogie die de titel De zwakte van Victoria Bergman meekreeg. Het eerste boek uit deze trilogie heeft als titel Het kraaienmeisje. Dat boek heb ik vorig jaar gelezen en vond het een goed boek. Omdat het een serie van drie boeken betreft was er uiteraard een open einde. Het hongervuur pakt de draad weer op en in de eerste 80 à 90 bladzijden wordt er vaak teruggerepen naar gebeurtenissen uit het eerste boek. Daarna begint het verhaal pas echt tot leven te komen. Het is intrigerend en tegelijkertijd ook verontrustend. Sommige gebeurtenissen worden heel erg expliciet beschreven, soms gruwelijk, soms uitermate onsmakelijk. Losse draadjes uit het eerste verhaal beginnen betekenis te krijgen en puzzelstukjes vallen op hun plek. Het verhaal is spannend en kent een aantal goede en onverwachte plotwendingen.

Wat mij echter in hoge mate stoorde aan dit boek is de beschrijving van de dissociatieve identiteitsstoornis van Sofia Zetterlund. Keer op keer komt dit thema aan de orde en het maakt het verhaal behoorlijk rommelig. Het lijkt wel alsof de schrijvers de materie niet beheersen. Er zit veel snelheid in het verhaal maar ik moest een aantal keren vol op de rem en een paar bladzijden teruggaan en die nog eens lezen omdat het mij ontging wat de schrijvers bedoelden. Ik heb zelfs overwogen om het maar bij dit tweede deel te laten en deel drie aan mij voorbij te laten gaan. Een Zweedse Goodreads-vriendin vertelde mij echter mijn kritiek te delen maar dat deel drie een sterk boek is waarin alles op zijn plaats valt en dat op een totaal onverwachte manier. Dat deel ga dan ook zeker lezen en hoop dat het beter is dan Het hongervuur dat toch redelijk teleurstelt.

 

***

 

Zweedse titel: Hungerelden
Vertaling: Wiveca Jongeneel en Elina van der Heijden
Uitgeverij: Cargo – Amsterdam
ISBN: 9789023473695

© 2013 Joop Liefaard

Meer over Eriksson & Sundquist

Het kraaienmeisje

Hoofdinspecteur Jeanette Kihlberg wordt geconfronteerd met het stoffelijk overschot van een vermoorde jongen, dat gevonden wordt in een park vlakbij de ingang van een metrostation. Het lichaam is ernstig toegetakeld en gemummificeerd. Janne, zoals zij door haar mannelijke collega’s laatdunkend wordt genoemd, heeft geen enkel spoor.
Sofia Zetterlund is een psychotherapeut die o.a. de behandeling van Victoria Bergman op zich heeft genomen. Victoria is in haar jeugd ernstig misbruikt en mishandelt en dat heeft diepe sporen achtergelaten. Als het lichaam van nog een jongen wordt gevonden die onder behandeling van Sofia is kruisen haar pad en dat van Jeanette elkaar.