Kirsten Harmsen, jong, mooi, leuke vriend en goede baan, het leven lacht haar toe. Je zou zo maar met haar willen ruilen. Wat niemand weet behalve haar vriend Mark is dat Kirsten achtervolgd wordt door haar verleden. Een zeer traumatische gebeurtenis veroorzaakt tot op vandaag beangstigende nachtmerries. Mark neemt het allemaal niet zo serieus en zijn soms denigrerende houding is voor Kirsten aanleiding de relatie te beëindigen. Ze vertrekt naar Alkmaar waar ze haar intrek neemt in het huis van haar oma Veronica, die door een noodlottig val van de trap in om het leven in gekomen.
Het huis heeft een grote zolder en Kirsten besluit die te verhuren. Elise Ligthart is een leuke vlotte jonge vrouw met wie Kirsten het goed kan vinden en er ontstaat een vriendschap waar ze zich beide goed bij voelen. Als Kirsten de spullen van haar oma gaat opruimen stuit ze op een aantal zaken waardoor zij vraagtekens gaat zetten bij de dood van haar oma. Was dat wel een ongeval en wat is dat kleine voorwerp dat ze in de ochtendjas van Veronica heeft gevonden? De twee vriendinnen gaan op onderzoek uit. Iets wat ze bij nader inzien beter niet had kunnen doen.
Na veel gewrik met de sleutel kreeg Rogier eindelijk de voordeur open. Een mooie deur vond ik, geen dertien-in-dozijn rechthoek, maar zo een die van boven rond is, met drie kleine raampjes erin. Het roze kussen dat onderaan de trap onder de kapstok lag, was veelzeggend. Hoewel ik er een akelig gevoel van in mijn maag kreeg, lukte het me niet om mijn blik ervan los te maken.
‘Kom daar maar niet aan, Kirs,’ zei mijn moeder, terwijl ze me met dwingende hand verder het gangetje induwde. ‘Dat is eh … waar oma lag, toen ik haar vond.’
Alsof ik het had willen oppakken. Ik wilde toch helemaal niet zien wat eronder in het tapijt kleefde? Nu ik hier zo stond, zag ik het voor me als een film; hoe Veronica slaperig en halfdronken bovenaan de trap verscheen. Naar de wc wilde gaan, maar struikelde over die rare, lange nachtjapon van haar, en vervolgens met een botbrekende klap tegen de grond sloeg. Hoe zou het zijn, vroeg ik me vervuld van afschuw af, om bovenaan de trap je evenwicht te verliezen en dan een verdieping lager ondersteboven op je hoofd te belanden? Je te realiseren dat de klap te hard was geweest, te hard om te overleven?
Ik wilde me er ook geen voorstelling van maken hoe het zou zijn om iemand die dodelijk is gevallen, te vinden. Ineens had ik heel veel medelijden met mijn moeder.
‘Wat erg voor je, ma,’ fluisterde ik, mijn blik nog steeds op het kussen gericht. ‘Raakte je niet in paniek toen je oma vond?’
Mijn moeder snoof nerveus. ‘Eigenlijk kwam de schrik later pas,’ antwoordde ze schor. ’Ik had eerst het gevoel dat ik zonder het te weten in een slechte detectiveserie speelde. Raar eigenlijk, hoe die dingen gaan.’
Aan de manier waarop ze dicht langs de muur schuifelde - zo ver mogelijk bij het kussen vandaan - zag ik dat het haar behoorlijk aangreep om hier weer te zijn.
‘Alleen was die detective je man,’ durfde ik te grappen. ‘Heb je hier nog gespeurd, Rogier?’
Rogier gromde geërgerd. ‘Nee, ik heb hier niet gespeurd.’ Hij spuugde het woord bijna uit.
Ika Gerritsen (Medemblik, 1978) is copywriter bij Alkmaar Marketing en boekrecensent en verslaggever bij de Boekenkrant. Als freelance journalist schreef zij o.a. voor Boek Magazine en Ouders van Nu. Ika woont met haar man en twee kinderen in het centrum van Alkmaar. Beschadigd is haar thrillerdebuut.
Ika Gerritsen heeft een prettige en beeldende schrijfstijl waarmee ze een verrassende en originele thriller heeft geschreven, die goed is opgebouwd en boeit vanaf de eerste pagina. Er zijn twee verhaallijnen. De eerste gaat over de jonge Kirsten die zichzelf en de wereld ontdekt. Een verhaallijn over loyaliteit en wroeging en die ene noodlottige gebeurtenis die haar leven voorgoed heeft veranderd. De tweede verhaallijn begint wanneer Kirsten haar intrek neemt in het huis van haar oma en Elise ontmoet. Twee verhaallijnen die een eigen sfeer en dynamiek uitstralen.
Het verhaal heeft een groot aantal korte hoofdstukken waarvan veel een open einde hebben. Hierdoor is er voortdurend een aangename spanning aanwezig. De personages zijn goed uitgewerkt en Ika Gerritsen besteedt ruime aandacht aan de beschrijving van het Noord Hollandse polderlandschap en de sfeer die het uitademt.
Er komt een moment in het verhaal waarop de puzzelstukjes op hun plaats beginnen te vallen. Er ontstaat dan een vaag gevoel van teleurstelling want zo enerverend is dat niet. Maar dit alles is schijn. De nachtmerrie gaat dan pas echt beginnen. Ika Gerritsen heeft een geweldige plotwending in petto, een verrassing die je niet ziet aankomen. Het zorgt voor een verbazingwekkende ontknoping die de lezer onthutst achterlaat met de vraag: wie is er nu eigenlijk beschadigd?
Ika Gerritsen maakt grote indruk met deze overtuigende thriller. Beschadigd is door de originaliteit van het verhaal, de mooie schrijfstijl, de levensechte personages en de zeer verrassende ontknoping, een prima geslaagd debuut.
Uitgeverij: LetterRijn - Leidschendam
ISBN: 978 94 918 7525 0
© 2016 Joop Liefaard