Na een stevige ruzie met haar zus keert Faith Saunders midden in de nacht terug naar huis. Haar dochtertje Maggie slaapt op de achterbank, het weer is slecht en de wegen zijn verlaten. Plotseling duikt er uit het donker een meisje op dat Faith om hulp vraagt. Faith is bang en weigert. Later als zij ontdekt dat het meisje op beestachtige wijze om het leven is gebracht begint het schuldgevoel te knagen. Het blijkt dat Maggie niet zo diep in slaap was als Faith vermoedde en na een paar verontrustende uitlatingen moet Faith haar verhaal vertellen bij de politie. Een snelle leugen heeft voor Faith verstrekkende gevolgen.
Jilliane P. Hoffman is een Amerikaanse schrijfster van (legal) thrillers die, voordat zij met schrijven begon, gewerkt heeft als assistent-officier van justitie. De ervaring en kennis die zij daarbij heeft opgedaan komen haar goed van pas bij het schrijven van haar boeken en hebben in belangrijke mate bijgedragen aan het succes ervan. De kleine getuige is de laatste thriller van haar hand die in Nederland is uitgegeven.
Het meisje had haar handen plat tegen het raampje gedrukt. Haar lange, donkere haar plakte in pieken tegen haar gezicht en haar hals. Een blauwe beha met luipaardprint scheen door haar vuile, kletsnatte T-shirt heen. Ze droeg goedkope oorbellen in de vorm van een libelle, en ze staarde Faith aan met diepliggende, zwaar opgemaakte bruine ogen, waarvan de zwarte eyeliner over haar wangen was uitgelopen. Ze legde haar gezicht tegen het raampje, en haar gespleten lippen raakten het glas. ‘Help me!’ zei ze weer, met hese stem. Katy Perry croonde op de radio.
Faith deinsde geschrokken terug en raakte met haar heup de middenconsole. Ze keek om zich heen, maar alle raampjes waren beslagen. Ze had geen idee wie of wat daarbuiten nog verder was.
Het meisje keek snel achterom, waardoor haar natte haar tegen het raampje zwiepte. Toen staarde ze Faith weer aan. Met haar vuile handen sloeg ze nog eens tegen het glas. ‘Snel! Verdomme, laat me er in!’
Ze schreeuwde of gilde niet, maar haar stem klonk wel opgewonden, gedempt en schor. Faith schoof weer bij de middenconsole vandaan en wreef met haar mouw het hele raampje schoon, om beter naar buiten te kunnen kijken. Het gezicht van het meisje was maar een paar centimeter bij het hare vandaan. Faith zag het diamantje in haar onderlip, de piercing in haar neus en de twee zilveren ringetjes in haar wenkbrauw. Aan de binnenkant van haar pols was een rij blauwe sterretjes getatoeëerd, helemaal tot aan haar elleboog. In haar hals had ze een tattoo van een roze hartje, gevangen in kettingen. ‘Ik... ik... dat gaat niet,’ stamelde Faith, en ze schudde haar hoofd.
Het verhaal is origineel en wordt verteld vanuit het perspectief van Faith, rechercheur Bryan Nill en de dader. De meeste personages zijn goed uitgewerkt. Dat geldt zeker voor Faith en rechercheur Bryan Nill. Faith is een vrouw die na de ontrouw van haar man niet goed weet hoe ze met haar huwelijk verder moet en een behoorlijk alcoholprobleem heeft ontwikkeld. Ook een vrouw die een aantal onbegrijpelijke beslissingen neemt. Naarmate het verhaal vordert en na iedere ondoordachte actie begint de sympathie die je voor Faith voelt steeds ongemakkelijker te worden. Bryan Nill is een prettige en evenwichtige man die een scheiding te verwerken heeft en aan overgewicht lijdt. Het beïnvloedt zijn deskundigheid als speurder nauwelijks en al snel heeft hij in de gaten dat Faith iets achterhoudt en uitvluchten zoekt. De karakterisering van de verdachten is daarentegen nogal mager. Het blijven blanco personages en er is te weinig achtengrondinformatie die hun perverse kwaadaardigheid zou kunnen verklaren. Ook kun je opmerkingen maken over het gedrag van Maggie. Zij komt voor een kind van vier jaar wel heel erg wijs over en dat irriteert soms.
Er is veel aandacht voor de rol van de pers die smult van het verhaal dat Faith geen hulp wilde bieden aan het wanhopige slachtoffer. De redenen voor Faith’s beslissing worden in de sensatie van het moment weggewuifd. De rechtszaak die in het verhaal voorkomt, is goed uitgewerkt. Het spel en de animositeit tussen de verschillende partijen worden goed onder woorden gebracht.
Er komen in De kleine getuige een aantal passages voor waarin Jilliane Hoffman nogal kwistig met woorden strooit waardoor ze te breedvoerig worden. Dit gaat ten koste van de snelheid en spanning in het verhaal.
Ondanks de kritische kanttekeningen is De kleine getuige is een overtuigende thriller die de moeite van het lezen beslist waard is.
Engelse titel: All the little pieces
Vertaling: Jan Smit
Uitgeverij: De Fontein - Utrecht
ISBN: 978 90 261 3930 7
© 2017 Joop Liefaard
Deze recensie verscheen eerder bij de Boeken en Leesclub De Perfecte Buren