De politie van Oslo staat voor een raadsel. Er worden twee vermoorde vrouwen gevonden. Beiden zijn verdronken in hun eigen bloed en bij beiden is dat gebeurd door interne verwondingen. De man die geknipt is om deze moorden op te lossen is inspecteur Harry Hole maar hij is na de dramatische oplossing van de zaak van seriemoordenaar De sneeuwman, onvindbaar.

Kaja Solness, een rechercheur van de Oslose politie gaat naar hem op zoek en vindt hem in HongKong. Wat zij aantreft is een man met een drang tot zelfvernietiging, die teveel gokt en drugs gebruikt, getergd en eenzaam is en de demonen uit de zaak van de sneeuwman maar moeilijk kan verwerken. Toch gaat hij met Kaja terug naar Oslo, al was het alleen maar om zijn stervende vader te bezoeken. Wanneer er nog meer moorden plaatsvinden besluit Harry Hole om zich toch met de zaak te gaan bezighouden. Hij formeert een klein team.

In 607 pagina´s verdeeld over 95 korte hoofdstukken vertelt Nesbø een verhaal dat klinkt als een klok. Een goede misdaadroman weet de spanning erin in te houden en de lezer voortdurend en van begin tot einde te boeien en Nesbø slaagt hierin heel erg goed. Het verhaal verslapt nergens. Steeds is er spanning. Nesbø bereikt dit door een aantal verhaallijnen te combineren, met verrassende wendingen op de proppen te komen, de nodige snelheid in het verhaal aan te brengen, en al deze verschillende elementen een eigen kleur te geven. Zo is er de gruwel van de moorden en de totale gekte van de moordenaar, de ontroering bij het sterfbed van zijn vader, de romantiek als Kaja verliefd wordt en de bittere werkelijkheid van de ondelinge animositeit tussen de verschillende politiekorpsen en politiemensen.

Jo Nesbø heeft met Pantserhart een echte pageturner geschreven, een misdaadroman die leest als een trein met een ontknoping die er wezen mag. Het is niet voor niets dat Nesbø wordt beschouwd als een van beste Noorse schrijvers van misdaadromans. Van harte aanbevolen.

☆ ☆ ☆ ☆

Vertaling: Annelies de Vroom
Uitgeverij: Cargo – Amsterdam
ISBN 978 90 234 6320 7

© Joop Liefaard