Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



José Fernanda – Mevrouw C.

Door Joop Liefaard 19 april 18

Vrienden kies je, familie niet. Een bijzondere roman, deels gebaseerd op waargebeurde feiten.

Op 26 april verschijnt bij Uitgeverij De Kring de roman Mevrouw C. van de Nederlandse schrijfster en kunstenaar José Fernanda. José Fernanda (Nijmegen, 1950) studeerde aan de HKA te Arnhem en had lange tijd een eigen galerie in Amsterdam. In 2016 verscheen Weerstand, het vervolg op het succesvolle Weerloos (2014), het waargebeurde verhaal over haar gewelddadige jeugd.

Mevrouw C.

De steenrijke doch eenzame, kille en godsdienstwaanzinnige Constance woont op een kasteel en regeert met harde hand over haar personeel. Als ze ziek is, vraagt ze haar artistieke, vrijgevochten zus Sophie voor haar te komen werken. De zussen zijn elkaars tegenpolen en blijken allebei zo hun geheimen te hebben.
Tegen het decor van het grote, lege kasteel met ontevreden personeel is het de komst van een man die de verhoudingen finaal doet ontsporen. Om toch door te dringen tot haar zus, schrijft Sophie een ontroerend verhaal voor haar.
Mevrouw C. is een intrigerende, verrassende roman over twee zussen die niet zonder, maar zeker ook niet met elkaar kunnen.


Over de roman Weerstand

Na een jeugd met een gewelddadige vader en een moeder die haar blik daarvan afwendde, zoekt Nanny veiligheid in een verstandshuwelijk. Op de kunstacademie ontdekt ze wat haar écht raakt: de kleuren waarmee ze zich kan uitdrukken.
Het huwelijk wordt gaandeweg ondraaglijk, en ze vlucht. Haar kinderen laat ze noodgedwongen achter. Wanneer ze eigen woonruimte heeft gevonden en haar voogdij wil verzilveren, wordt ze steeds door haar ex-man, juridische instanties en de Raad voor de Kinderbescherming tegengewerkt.
Ze leidt inmiddels een turbulent bestaan met uitgaan, drank, roekeloze avonturen en kortstondige liefdes. Er zijn weinig zekerheden buiten de enkele vrienden die haar blijven steunen. Maar het gemis van haar kinderen en haar strijd tegen de onrechtvaardige instanties, breken haar regelmatig op. Soms wil ze het leven opgeven om van haar pijn verlost te zijn.
Dan nemen Nanny’s dochters het initiatief en lijkt alles ten goede te keren.

Mijn recensie van Weerstand kun je hier lezen.