Na het overlijden van zijn vrouw vier jaar geleden lijkt het geluk inspecteur Paul Vegter weer toe te lachen. Hij en zijn collega Renée Pettersen staan op het punt met elkaar in het huwelijk te treden maar dat prille geluk wordt verstoord door de ontvangst van een aantal dreigbrieven en er vindt zelfs een aanslag op Pauls huis plaats. Daarmee houdt het niet op. Een volgende aanslag is er een met ernstige gevolgen.
Paul en zijn team moeten zich ook bezighouden met de dood van het driejarige jongetje Jayden die van het balkon van zijn ouderlijk huis is gevallen. Een jongetje, dat opgroeit met een gewelddadige stiefvader wat het ongeval verdacht maakt.
“Een vorm van verraad van Lieneke Dijkzeul is het nieuwe deel in de serie over inspecteur Paul Vegter.”
Lieneke Dijkzeul (1950) debuteerde in 1990 met haar jeugdboek Hou je taai. In 2006 verscheen haar eerste thriller onder de titel De stille zonde. De thriller Koude lente werd genomineerd voor De Gouden Strop.
Een vorm van verraad is de zevende boek in de serie over inspecteur Paul Vegter. De vorige delen werden steeds met positief beoordeeld. Lieneke Dijkzeul schrijft heel mooi en ze is staat om met een paar woorden prachtige beelden op te roepen. Ook de opbouw van de verhalen is goed en kent geloofwaardige plotwendingen. De verwachtingen bij dit nieuwe deel waren dan ook hoog gespannen.
Een vorm van verraad haalt echter op geen enkel moment het hoge niveau van de eerdere boeken en dat is teleurstellend. De uitwerking van het verhaal is oppervlakkig en ook de meeste personages spreken niet echt tot de verbeelding. Een uitzondering vormt Pauls collega Sjoerd Talsma. Hij heeft grote moeite met de verwerking van de dood van zijn vrouw en kan zijn draai nog niet goed vinden. Dit proces wordt door Lieneke Dijkzeul met gevoel beschreven. Ook de fricties binnen het onderzoeksteam komen slecht uit de verf.
Een goede thriller hoort spannend te zijn en die spanning ontbreekt in dit boek. Er zijn twee verhaallijnen en je weet dat die twee ergens in het boek samen zullen komen maar de spanning die dit zou moeten oproepen is er niet. Ook de ontknoping komt niet echt als een verrassing.
Na het hoge niveau van haar eerdere thrillers weet Lieneke Dijkzeul met Een vorm van verraad niet te overtuigen. Het boek is weliswaar goed geschreven en leest plezierig maar het blijft toch middelmatig.
Uitgeverij: Ambo|Anthos – Amsterdam
Genre: misdaad
Formaat: digitaal boek
Aantal bladzijden: 221
ISBN: 978 90 263 5123 5
© 2020 Joop Liefaard