De meeste boeken die ik op mijn boekenblog introduceer komen uit mijn favoriete genre, de misdaadliteratuur. Dat wil echter niet zeggen dat ik geen belangstelling heb voor andere genres. Ik lees bv. ook graag een goed fantasyboek of science fiction. Gedichtenbundels vind ik ook de moeite waard. Ik heb er altijd wel een ergens liggen die ik dan zo af en toe opensla om een gedicht te lezen.
Onlangs verscheen de bundel Druppelende gedachtes van de Nederlandse dichteres Liesanne van der Plas. Over zichzelf zegt zij het volgende: "ik ben een 33-jarige getrouwde vrouw en ik woon met mijn man en 2 dochters in Zuid-Holland. Ik hou heel veel van lezen en hoop in de toekomst nog veel meer boeken te schrijven. De naam Liesanne van der Plas is een pseudoniem. Bijna alle gedichten hebben betrekking op gedachten die ik in het verleden heb gehad. Omdat daar ook erg zware gedachten en dus zware gedichten tussen zitten, heb ik besloten om de bundel niet onder mijn eigen naam uit te brengen. Ik wil mijn familie liever niet belasten met de depressieve gedachten die ik toen heb gehad."
En over de gedichtenbundel:
"De gedichtenbundel is een verzameling van gedichten die ik door de jaren heen heb geschreven. Ik heb een aantal jaren geleden een wat moeilijke periode gehad en een groot deel van de gedichten gaan over die periode en over de nare en soms depressieve gedachten die ik toen had. De laatste paar jaar gaat het gelukkig een stuk beter en heb ik gedichten geschreven die veel luchtiger en vrolijker van aard zijn. Na mijn gedichten te hebben verzameld heb ik besloten om er een bundel van te maken in de hoop dat andere mensen die ook wel eens zware gedachten hebben misschien ook de lichtpuntjes uit de bundel kunnen halen. Boekscout.nl was positief en zodoende ben ik bij boekscout beland om de bundel uit te geven."
Dromen?
Hoop putten
uit onwerkelijke dromen
die je meevoeren
de welvarende wereld in.
Een wereld vol medemenselijkheid
tolerantie tegen andersdenkenden
multiculturele vreugde
en vredelievende mensen.
Onwerkelijke dromen
die ophouden te bestaan
zodra je ogen open gaan
en de hedendaagse verwoesting
zich weer laat zien.