Politierechercheur Jessica Haider heeft een tijdje rust genomen om de gruwelijke dood van haar collega David Berghuis te kunnen verwerken en iets te doen aan haar cocaïneverslaving maar al snel krijgt zij van Saligia, de geheime organisatie die afrekent met misdadigers die door de mazen van de wet glippen, een nieuwe opdracht. Zij moet een einde maken aan de activiteiten van Corail, een organisatie die mensen in de gelegenheid stelt zich te laten invriezen om vele jaren later weer tot leven te worden gewekt en daarna een beter en langer leven kunnen leiden. Sir Ryan Murphy, de oprichter van Saligia is echter van mening dat Corail er een verderfelijke filosofie op nahoudt, misbruik maakt van kwetsbare mensen en in feite een instrument van de duivel is.

Daarnaast moet Jessica de moord op mediatycoon Mats Garlini onderzoeken. Hij is in zijn huis in Meerssen met twee kogels uit een jachtgeweer om het leven gebracht terwijl zijn vrouw Leonie de aanslag ternauwernood overleefde en levensgevaarlijk gewond door haar kinderen werd gevonden. Door het onderzoek komen Jessica en haar nieuwe partner, de soms wat goedgelovige Louis de Meyere terecht in een wereld waarin de concurrentie moordend is en overleven en heel veel geld het beleid bepalen. En dan is er ook nog die raadselachtige brief van Jessica's tante waarvan de inhoud weggestopte herinneringen tot leven brengt en een ongemakkelijk onrust bij Jessica veroorzaakt.

.

Een laatste keer diep inhaleren voor ik mijn sigaret uitdruk, een snelle blik in de achteruitkijkspiegel en dan stap ik uit. Vloekend, omdat het ineens keihard is gaan regenen. Collega’s laten me door de lintafzetting, een journalist wordt resoluut op afstand gehouden. Ik negeer zijn verzoek hem te woord te staan. Met mijn jasje half over mijn hoofd getrokken, haast ik me over het onverlichte, knerpende grindpad. Het leidt me naar een indrukwekkend landhuis in witgeschilderde baksteen, dat visioenen oproept van Sissi-achtige taferelen, met in weelde badende, uitbundig feestende adel en zich uit de naad werkende hofdames. Al valt de Audi R8 naast het huis daarbij flink uit de toon.
Schijnwerpers zetten het immense pand en vooral het overdekte bordes in een genadeloos licht, de forensische collega’s plaatsen bordjes bij bloedsporen, ik moet me in een wit pak hijsen. Het is koud en ik ga snel naar binnen.
In de hal word ik geconfronteerd met veel bloed en de gruwelijke dood van een man. Een deel van zijn gezicht is aan gort geschoten en hij moet in zijn buik zijn geraakt. De fors gebouwde man zit, of liever gezegd hangt, onhandig op een van de onderste treden, zijn handen aan een spijl van de leuning vastgebonden met een tiewrap. Zijn overhemd onderaan losgeknoopt, een stevige, donker behaarde buik puilt uit een met bloed doordrenkt shirt, een donkere vlek in zijn kruis. Een smerig, maar intrigerend plaatje. Een professionele afrekening? Daarvoor oogt het tafereel te slordig.
De dag voor kerst hijgde de dood voor het laatst in mijn nek en sindsdien probeer ik elke herinnering eraan te onderdrukken. Maar nu zie ik alles weer voor me. De hulpeloze blik in Davids ogen, terwijl ik hem een dodelijke injectie gaf. Hoe Alec ineenkromp en het leven hem langzaam verliet, nadat ik hem in zijn buik had geschoten. Hoewel ik heel goed weet dat ik geen andere keuze had, hij was verdomme betrokken bij Nicks dood en verdiende het om te sterven, dat doet aan de pijn niets af. De collega’s zagen mijn verdriet en dachten dat Davids dood de oorzaak was, terwijl ik rouwde om Alec. En dat doe ik nog steeds.

In 2013 lanceerde Corine Hartman haar thriller Bloedlijn, de eerste van een serie boeken met de onconventionele en spraakmakende politievrouw Jessica Haider in de hoofdrol. Een gewaagd project, waarmee zij een risico nam. Haar lef werd echter beloond, de kritieken waren lovend en inmiddels heeft Jessica Haider haar eigen unieke plek in de wereld van het spannende boek. IJskoud is de vierde thriller in de reeks en begint met korte samenvattingen van de voorafgaande delen; dat is heel erg nuttig want er loopt een dikke rode draad door de verhalen. Het is geschreven in een mooie en zakelijke stijl zonder storende franje. De verschillende verhaallijnen wordt uitermate kundig met elkaar verweven tot een bijzonder boeiend en overtuigend plot dat vanaf de eerste bladzijde bezit van je neemt. Cryonisme wordt op een begrijpelijke manier uitgelegd zonder dat het verhaal verzandt in een collegedictaat. De personages zijn uitstekend uitgewerkt en vooral Jessica is weer fascinerend. Het vreselijke verdriet over de gruwelijke dood van haar zoontje Nick lijkt een hanteerbare plek in haar leven te hebben gekregen. De tomeloze woede die Jessica voelde is door de ultieme en wrede wraak op de psychopaat Rolf Brezinger en zijn zoon van zijn scherpe kantjes ontdaan. Even heb je het idee dat de Jessica's zachtere kant wat meer haar leven bepaalt maar dat is schijn. Zij is nog steeds meedogenloos, sexy, dodelijk effectief, genadeloos, ijskoud, intelligent, doeltreffend en vooral helemaal Jessy Haider. Dat haar strijd tegen onrecht niet altijd volgens het boekje gaat en dat er soms een loopje met de geloofwaardigheid wordt genomen, neem je op de koop toe. Zonder deze zaken zou het verhaal lang niet zo indrukwekkend zijn als het nu is.

De ontknoping IJskoud is soms in de letterlijke zin van het woord bloedstollend en uitermate spannend. Het open einde is knap gekozen en telt slechts twee woorden. Corine Hartman maakt opnieuw grote indruk met deze puike en meeslepende thriller. Gewoon omdat hij heel erg goed is.

Uitgeverij: Karakter - Uithoorn
ISBN: 978 90 452 0678 3

© 2014 Joop Liefaard