Gwen, Marcel en Patrick maken op de middelbare school deel uit van een hechte vriendengroep die zich The Magnificent Seven noemt. Samen studeren, toekomstplannen maken, dagdromen, muziek luisteren, luieren op zwoele zomeravonden; allemaal zaken die het leven aangenaam maken en zin geven. Aan deze idylle komt door een gruwelijk gebeurtenis plotseling een einde. Vanaf dat moment scheiden hun wegen zich en verliezen ze elkaar uit het oog. Marcel neemt de boerderij van zijn vader over, Patrick begint een bordeel en Gwen trouwt met Richard en maakt tot zijn grote ongenoegen een mooie en succesvolle carrière.
Als een ander lid van The Magnificent Seven tien jaar later overlijdt komen Gwen, Marcel en Patrick elkaar op de begrafenis weer tegen en besluiten hun vriendschap te hernieuwen. Zij delen echter een vreselijk geheim met elkaar dat niet weg gaat, tussen hen in blijft hangen en de relaties vertroebelt. Gwen ontdekt al snel dat je het verleden niet kunt begraven en vergeten. Het schuldbesef is altijd daar en blijft aan je knagen. Wanneer wraakgevoelens de kop opsteken bevindt Gwen zich plotseling in een situatie waarin dood en geweld onafwendbaar lijken en waar maar een ding van belang is: vechten voor haar leven en niet alleen voor dat van haarzelf.
Ik kijk op mijn horloge. Acht uur. Normaal vertrekt hij rond deze tijd. Al jarenlang gaat Richard op vrijdagavond biljarten in het dorpscafé, maar uitgerekend vanavond maakt hij geen aanstalten om te vertrekken. Ongeduldig blader ik door een tijdschrift. Ik voel geen enkele verplichting om aan hem te verantwoorden waar ik vanavond heen ga, maar ik heb geen zin in de zenuwtergende woordenwisseling die deze aankondiging me ongetwijfeld zal opleveren. Bovendien ben ik nog steeds woest op hem vanwege de stiekeme manier waarop hij me vannacht in mijn halfslaap overmand heeft. Voordat ik goed en wel besefte wat er gebeurde, was het alweer voorbij. Walgelijk. Ik wil niet dat hij me ooit nog met een vinger aanraakt.
Dan zet Richard eindelijk de televisie uit. Hij werpt een snelle blik op me, mompelt een afscheidsgroet en gooit de voordeur met een harde knal achter zich dicht.
Ik kijk op mijn horloge, stuif naar de slaapkamer en trek een kleurrijk zomerjurkje uit de kast. Ik maak mijn knotje los en kam mijn haren totdat ze glanzen. Daarna doe ik rode lippenstift op en een paar grote oorringen in. Tevreden bekijk ik mezelf in de spiegel. Gwen is terug!
Ik denk aan het verspilde leven van Guus. ‘What have I become? My sweetest friend.’
Hij is dood, maar ik leef nog. Ik kan nog wat van mijn leven maken. Ik bal mijn vuisten en knik mezelf bemoedigend toe in de spiegel. Geen uitstel meer. Morgen vertel ik Richard dat ik bij hem wegga.
Ingrid Oonincx debuteerde in 2009 met de thriller Nickname waarmee zij werd genomineerd voor de Schaduwprijs voor het beste Nederlandstalige thrillerdebuut. In 2011 verscheen haar tweede thriller onder de titel Botsing. Het boek kreeg lovende kritieken. Sluipweg is haar laatste. Een goed geschreven en boeiende thriller die vanaf de eerste bladzijde onder de huid gaat zitten. Een verhaal met veel snelheid waarin een beklemmende atmosfeer en een sluimerende dreiging onafgebroken aanwezig zijn als ontwakende voorboden van een onafwendbaar onheil. De personages zijn met de nodige diepgang uitgewerkt en je kunt je er gemakkelijk mee identificeren. Gwen is een vrouw die misschien wel het meest gebukt gaat onder schuldgevoelens en dat maakt haar heel erg menselijk en sympathiek. Zij ervaart dat je niet aan het verleden kunt ontsnappen en dat een geheim dat door drie mensen wordt gedeeld misschien wel helemaal geen geheim is. Haar radeloosheid, haar veerkracht en de ontembare wil om te overleven worden bijna tastbaar. De beschrijving van het decor waarin het verhaal zich afspeelt is beeldend. De uitwerking van het plot is overtuigend en dat geldt zeker voor de onverwachte wending waarmee Ingrid Oonincx de lezer aan het einde verrast. De spanning in het verhaal wordt goed opgebouwd en is aan het einde om te snijden. De ontknoping is enerverend en meeslepend.
Sluipweg is een krachtige thriller over de onverbiddelijkheid van het verleden, over wraak, over schuld en boete, over verzet en aanvaarding en vooral over de tomeloze wil van een vrouw om te overleven. Ingrid Oonincx laat met deze thriller zien dat zij een getalenteerde misdaadauteur is, die zich kan meten met de beste. Wat zij ook laat zien is dat de kwaliteit en het succes van een goede thriller niet worden bepaald door de hoeveelheid woorden maar door het gebruik en de intensiteit ervan. En dat verdient alle lof.
****
Uitgeverij: The House of Books – Vianen
ISBN: 978 90 443 3708 2
© 2013 Joop Liefaard