Claire van Laerhoven, Cleo voor haar vrienden en vriendinnen, vertrekt naar Canada om aan de universiteit van Alberta een aantal keuzevakken in de studierichting rechten te gaan volgen. Zij neemt haar intrek in Pembina Hall op de campus van de universiteit en verheugt zich op de vijf maanden vrijheid die voor haar liggen. Ver weg van de ongemakkelijke druk van haar vader. Ze maakt kennis met Keith die haar van het vliegveld ophaalt en een vraagbaak voor velen blijkt te zijn en sluit vriendschap met de Zweedse Mia en de Friezin Gerline. Ook ontmoet ze Matthias een blonde knappe Deense student en Mike, een ietwat wereldvreemde, getraumatiseerde en teruggetrokken jongen. Het ziet er naar uit dat haar droom van een studie aan een universiteit in een schitterend land werkelijkheid zal worden.

Dit geweldige vooruitzicht wordt wreed verstoord als op een ochtend het lijk van Dr. Amy Branning wordt gevonden. De populaire docente die de bijnaam Sex on Heels had, lijkt uit het raam te zijn gevallen en het gonst van geruchten over zelfmoord maar als Keith door de politie wordt gearresteerd en het om een moord blijkt te gaan, zit de schrik er bij velen goed in. Cleo kan zich niet voorstellen dat een zachtaardige man als Keith een moordenaar is en gaat zelf op onderzoek uit. Iets wat ze beter niet had kunnen doen want als een paar dagen later Stephanie Klein dood in haar kamer wordt aan getroffen en Cleo een van de laatste is geweest die met haar gesproken heeft, wordt ze zelf gearresteerd. Het leven neemt voor Cleo een schokkende en dramatische wending die haar in een levensbedreigende situatie brengt.

Dat het ‘normale leven’ op haar nieuwe stek een andere invulling kreeg dan ze had kunnen verwachten, merkte ze al tijdens haar eerste college. Ze had zich ingeschreven voor vier keuzevakken in de psychologie; haar studie rechten stond een vrije invulling van die keuzeruimte toe, zowel in andere landen als in andere studiegebieden. Ze had voor een verdieping van haar kennis in het strafrecht kunnen kiezen maar een afwijkende richting leek haar interessanter, en psychologie had haar altijd al aangesproken. Naast drie serieuze vakken: ‘psychologie 101’, ‘criminologie’ en ‘Freud, een inleiding’ had ze gekozen voor een serie colleges met de intrigerende naam ‘Extreme Make-over’. De cursusomschrijving stemde haar even enthousiast als nieuwsgierig, en ze stelde zich voor dat hetzelfde gold voor het handjevol medestudenten dat met haar het klaslokaal in liep, op de tweede verdieping van een gebouw dat ze na een wandeling van zeker twintig minuten over het campusterrein pas had gevonden.
Haar klasgenoten schatte ze stuk voor stuk een paar jaar jonger dan zijzelf. Waarschijnlijk was ze hier de enige buitenlander; het volgen van keuzevakken in een ander land was doorgaans niet voor eerstejaars weggelegd, maar voor studenten die al een paar jaar studie achter de rug hadden. Cleo ging zitten naast een mollig meisje dat zich met een stevige handdruk als ‘Catherine’ aan haar voorstelde en ze wilde net de datum in haar nog blanco schrijfblok noteren, toen ze de deur hoorde opengaan en het geroezemoes in de klas acuut stokte.
Ze keek op en kon haar ogen niet geloven. In de deuropening stond een verschijning die de bijnaam, die Cleo later die dag ter ore kwam, meer dan waarmaakte. Dr. Amy Branning, a.k.a. ‘Sex on Heels’ maakte een verpletterende eerste indruk. Daar had haar opvallende kledingkeuze van alles mee van doen, maar ook zonder de halfhoge laarsjes op stilettohakken, de korte leren broek, het shirt dat een reepje buik bloot liet en het leren jasje dat ze nonchalant om haar schouders droeg, zouden haar houding en blik de bijnaam volledig rechtvaardigen.

Nathalie Pagie (1974) is freelance schrijfster en communicatieadviseur die in mei 2013 debuteerde met de thriller De toneelclub, die over het algemeen goed ontvangen werd. De campus is haar tweede thriller. In een aangename en prettige schrijfstijl trakteert Nathalie Pagie de lezer op twee verhaallijnen. De eerste heeft betrekking op Cleo's leven in Canada en de gebeurtenissen die zich daar afspelen. De tweede verhaallijn gaat over een schokkende en ingrijpende gebeurtenis, die zich afspeelde in de jeugd van Cleo en die van grote invloed op haar ontwikkeling is geweest. Het verklaart gedeeltelijk waarom Cleo handelt zoals ze handelt. Nogal eigengereid en met een sterke drang dingen alleen te willen doen. Die eigengereidheid is tegen beter in en brengt Cleo in problemen. Hoewel ze zich hiervan bewust is, is dat voor haar geen aanleiding om haar gedrag te veranderen. Het is een aspect in het verhaal dat aanschurkt tegen de geloofwaardigheid ervan. Cleo hindert het politieonderzoek nogal ernstig en komt ermee weg.

De personages in De campus worden over het algemeen redelijk goed uitgewerkt. Vooral van Cleo en Mike kun je je een goede voorstelling maken terwijl andere personages wat oppervlakkig blijven. De sfeertekeningen van het overweldigende natuurschoon van West Canada zijn overtuigend (Lake Louise is inderdaad een van de mooiste meren in dat gedeelte van Canada en misschien wel van de wereld). Er zit in het verhaal een aangename snelheid die vooral voor het eerste deel van het boek waardevol is. Daarin gebeurt veel maar echt spannend is het niet, de vaart in het verhaal compenseert het ontbreken daarvan echter. In het tweede deel van het boek wordt de spanning heel goed opgebouwd en de ontknoping in de bijna voelbare kou van winters Canada is enerverend, meeslepend en een beetje voorspelbaar. Ook hier speelt Nathalie Pagie met de grenzen van geloofwaardigheid.

De campus is een aangename thriller die vlot leest en voor een aantal uren prima leesplezier zorgt.

***

Uitgeverij: De Boekerij - Amsterdam
ISBN: 978 94 6023 982 3

© 2014 Joop Liefaard

?