Nico de Beer (Tilburg, 1958) schrijft al vanaf het begin van de jaren negentig. Na een autobiografisch werk (Zwaluwen, 1998), schrijft hij een roman rondom de ramp met de veerboot Estonia in de Oostzee in 1994. Dit boek Overtocht naar Zweden (2003) krijgt goede kritieken. Er volgt een roman over onderwijsperikelen (De laatste schakel, 2007). De Beer werkt in het onderwijs als docent Engels en Nederlands. Ondertussen is hij afgestudeerd als journalist. De Beer gaat columns schrijven over allerlei onderwerpen, doch niet over de actualiteit. Na een eerste thriller (Schakels, 2015) stapt hij over op columns en het interviewen van mensen met een passie. 

Nu verschijnt zijn eerste bundel met columns, getiteld Jachtig leven. Het is een omvangrijk boek (308 blz.) met 105 teksten die over de gehele wereld gaan. De journalistiek heeft De Beer verder geholpen als schrijver. Hij is van mening dat een journalist je blik verlengt en verruimt. Hij of zij fungeert als jouw ogen op plaatsen waar jij niet kunt zijn. En: als je verhalen van binnenuit wilt horen, moet je je oor te luister leggen bij hen die de desbetreffende wereld goed kennen. Dit laatste doet De Beer door te vertellen over zijn bevindingen over het onderwijs, dat hij van binnen uit kent. Deze twee doelen probeert hij in zijn nieuwe boek Jachtig leven, dat op 1 september verschijnt, te verwezenlijken.

Over Jachtig leven

Nico de Beer schrijft columns die tijdloos zijn en die qua inhoud over de hele wereld zwerven. Hij geeft z’n persoonlijke mening over allerlei zaken, recht voor z’n raap. De Beer is journalist en stelt zich in deze omvangrijke bundel ten doel de lezer van achtergrondinformatie te voorzien. Hij mijdt de actualiteit, maar snijdt wel onderwerpen aan die ieder mens beroeren. Iedereen zal iets opsteken bij het lezen van dit boek. De Beer vertelt over z’n jeugd, over z’n werk in het onderwijs, cultuur, nostalgie en bijzondere plekken in de wereld waar hij z’n voetsporen heeft achtergelaten. Eerder publiceerde De Beer drie romans en de thriller Schakels, die genomineerd werd voor de Hebban Debuutprijs voor Beste Thrillerdebuut van 2015.