Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



Nico de Beer – Schakels

Door Joop Liefaard 6 november 15

Schakels

Wanneer taxichauffeur Walter Severijn ‘s-nachts in de rosse buurt van Brussel op een klant moet wachten en zijn benen strekt, ziet hij in een verlaten en duister steegje door een gat in een schutting een jonge vrouw die een sigaret staat te roken. Hij ziet ook dat zij is vastgeketend aan de muur van een huis waarin zich een sexclub bevindt. Even later wordt de vrouw losgemaakt en met geweld het huis binnengesleurd. Het is een beeld dat op Walters netvlies gebrand staat en zijn leven ingrijpend zal veranderen. Hij bedenkt een plan om de vrouw te bevrijden, een actie die verstrekkende gevolgen zal hebben voor hemzelf en zijn directe omgeving.

Rechercheur Steven Goossens en zijn collega Kris van Diemen moeten de verdwijning van een een vermiste Poolse vrouw onderzoeken. Zij richten hun onderzoek op de Poolse gemeenschap in België en aarzelend beginnen zich contouren af te tekenen van een Pool die al langere tijd in België werkzaam is en zich verdacht gedraagt. Uiteindelijk leidt het spoor naar Polen en Steven en Kris krijgen van de Poolse autoriteiten dertig dagen de tijd om in dat land onderzoek te doen en de vrouwenhandelaar te ontmaskeren.

Nico de Beer (57 jaar) is journalist, columnist en docent die zijn passie voor schrijven in 2008 onderbrak om journalistiek te gaan studeren. Schakels is zijn eerste thriller; een thriller waarin spanning wordt verweven met een maatschappelijke en actueel thema. In Schakels gaat het om vrouwenhandel en gedwongen prostitutie. Met de bestrijding en bestraffing van deze gruwelijke misdaden is het slecht gesteld. Het is een wereld die in stand wordt gehouden door gewetenloze criminelen maar ook walgelijke klanten die uw buurman zouden kunnen zijn. Een wereld waarin iedere vorm van waardigheid en lichamelijke integriteit op beestachtige wijze wordt afgebroken. Nico de Beer geeft een indringend en soms schokkend beeld van wat zich in deze uiterst gewelddadige en mensonterende wereld afspeelt.

Het was 04.35 uur. De duisternis werd enkel overtroefd door de neonverlichting van eettentjes en kroegen. Walter slenterde tussen het volk. Zijn ademhaling ging zwaar. Van het soort dat hier rondloopt, wordt de staatskas niet beter, dacht hij. Bij een nachtwinkel kocht hij een flesje water. Walter ging op een muurtje zitten. De taxi kon hij vanuit zijn ooghoeken in de gaten houden. Het koele water was een verademing. Zijn oog viel op een tweetal lieden dat een steegje inschoot. Ongure types die je liever ontweek. Beiden wierpen een blik om zich heen voordat ze in de duisternis verdwenen. Walter hield zich bezig met zijn smartphone.
De tijd verstreek. Boven de mengelmoes van geluiden die een hoerenbuurt ’s nachts voortbrengt, klonk ineens de gil van een vrouw. Zelfs de eigenaren die voor hun telefoonwinkeltjes en eettentjes stonden, keken op. Het kwam uit de steeg waar Walter het tuig in had zien verdwijnen. Niemand ondernam iets. Walter luisterde geconcentreerd en dacht na. Het leven van een vrouw is hier net zo weinig waard als dat van een straathond, dacht hij. Die gedachte triggerde hem om te bellen. Hij toetste het alarmnummer in en bracht een vijftal minuten door, voordat hij de melding had doorgegeven. Vloekend verbrak hij de verbinding. Niemand ging dit serieus nemen.
Toch liet het hem niet los. Walter wierp een blik op de taxi en keek op zijn horloge: 05.15 uur. Zijn klant was nog wel even bezig. Walter liep naar de steeg, die alleen verlicht werd door de neonverlichting van een Thais restaurant. Toen hij de nauwe doorgang betrad, walmde hem vanuit de airco-afvoer hete lucht tegemoet. Er hing een urinelucht. Walter aarzelde, maar zette door. De geluiden van de stad leken naar de achtergrond te verdwijnen, naarmate hij dieper de steeg inliep. Muren maakten plaats voor schuttingen, aan de bovenzijde voorzien van prikkeldraad. Aan de Aarschotstraat hoorde hij een trein voorbijdenderen. Plotseling bleef hij staan. Hij voelde dat hij niet alleen was. Instinctief wilde hij weg; zo’n held was hij ook weer niet. In de schutting aan de rechterkant scheen licht door een opening.

Schakels bestaat uit drie delen waarin Nico de Beer in een boeiende stijl een goed geconstrueerd verhaal vertelt over de mooie Izolda die het slachtoffer wordt van nietsontziende mensensmokkelaars en de taxichauffeur Walter die eindelijk eens iets goeds in zijn leven wil doen. De personages zijn overtuigend en met de nodige diepte uitgewerkt. Hetzelfde geldt voor rechercheur Steven Goossens en zijn collega Kris van Diemen die de strijd aangaan met doortrapte criminelen voor wie een mensenleven niet telt. Het is vanaf de eerste bladzijde duidelijk wie in deze sombere en duistere thriller de niets ontziende mensensmokkelaar is maar het is uiterst interessant om te lezen hoe Steven Goossens in een grensoverschrijdend politieonderzoek de zaak oplost.

Het verhaal boeit vanaf het begin en de spanning is goed opgebouwd. De sfeertekeningen van de verschillende locaties zijn treffend en beeldend. In sommige passages komt expliciet geweld voor. Je wordt heen en weer geslingerd tussen gevoelens en emoties als sympathie en haat, vertrouwen en verraad, walging en ontroering, scherpe contrasten die goed onder woorden zijn gebracht. De ontknoping overtuigt maar wanneer je het boek sluit realiseer je je ook dat hoewel het recht zijn loop heeft gekregen, in de werkelijkheid van alle dag de vernederingen en het gruwelijke misbruik van vele andere Izoldas nog steeds doorgaan. Dat is een bittere constatering.

Schakels is een overtuigend thrillerdebuut. Het is een goed geconstrueerd, goed geschreven en spannend verhaal dat veel emoties oproept. Het is door de kundige pen van Nico de Beer niet alleen als thriller goed geslaagd maar ook als document over maatschappelijke misstanden die onuitroeibaar lijken te zijn.

Uitgeverij: LetterRijn – Leidschendam
ISBN:
978 94 918 7519 9

© 2015 Joop Liefaard

Volg dit blog

Ontvang de laatste berichten in je brievenbus