Als Stuart Font een paar maanden in Lichfield House woont nodigt hij zijn buren en een paar vrienden uit voor een “house-warming party”. Wat een gezellig feestje had moeten worden loopt uit op een drama omdat de echtgenoot van Stuart’s vriendin Claudia ook verschijnt en Stuart het ziekenhuis inslaat. Wijs geworden door dit handgemeen besluit Stuart de relatie met Claudia te verbreken en zijn aandacht te richten op Tigerlily, een wonderschone jonge vrouw uit het verre oosten. Misschien had Stuart dat beter niet kunnen doen.
Hoewel het graf er door zijn toedoen keurig uitzag, liet Wally zich op zijn knieën zakken om opnieuw met zijn onderhoudswerkzaamheden te beginnen. Hij haalde een snoeischaar uit zijn tas en voor het wat nauwkeuriger werk een schaartje, een plantenschepje, een hark en een pakje met poetsdoekjes. Hij was net begonnen met het afknippen van het gras dat de afgelopen week was opgekomen, net zoals een kapper het haar in de nek en aan de slapen wat bijwerkt, toen de schoolkinderen gillend en schreeuwend de speelplaats op holden. De meisjes gilden, zoals Wally maar al te goed wist, en de jongens schreeuwden. Hij was geinteresseerd in de meisjes, en van hieruit kon hij ze goed zien hollen en springen, waarbij hun rokjes opwaaiden in de lichte wind. Hij hoefde nauwelijks op te kijken van het schepje dat hij nu hanteerde om een niet bestaande paardenbloem weg te halen.
Goede buren is eigenlijk geen misdaadroman; het boek heeft wel iets weg van een sitcom maar dan in geschreven vorm. Er komt een bonte rij van personages langs, een alcoholiste die zich wil dood drinken, een dokter die geen praktijk heeft, een man die geniet van de warmte in zijn geisoleerde apartement, een gepensioneerde leraar Latijn die een jeugdliefde meent te herkennen, een pedofiel met een kwebbelende echtgenote etc.
Ruth Rendell weet als geen ander deze personages een gezicht te geven. Zij hebben allemaal hun eigen verhaal en al die verhalen lijken op het eerste gezicht niets met elkaar te maken te hebben maar aan het einde valt alles samen en worden alle draadjes samengeknoopt in een toch nog onverwachte ontknoping.
Als je een verhaal verwacht dat krom staat van de spanning, dat de nodige plots en wendingen heeft en waarbij je als lezer steeds op het verkeerd been wordt gezet, zul je in dit boek teleurgesteld zijn. Goede buren is een gewoon en amusant verhaal over mensen die met elkaar verbonden zijn omdat zij toevallig bij elkaar in de buurt wonen en goede buren van elkaar zijn. De diepgang die veel boeken van Ruth Rendell kenmerkt, ontbreekt maar dat neemt niet weg dat Goede buren een heerlijk boek is dat je met een brede glimlach leest.
***
Engelse titel: Tigerlily’s Orchids
Vertaling: Rogier van Kappel
Uitgeverij: A.W. Bruna – Utrecht
ISBN: 978 94 005 0038 9
© 2012 Joop Liefaard
Meer berichten over Ruth Rendell
De eerlijke vinder is een misdaadroman van Ruth Rendell die in 2008 onder de Engelse titel Portobello verscheen. Het verhaal gaat over de rijke, vijftigjarige kunsthandelaar Eugene Wren, die op het punt staat in het huwelijk te treden met de beeldschone arts Ella Cotswold.
Terugzien in duisternis (A dark-adaptive eye) is een psychologische misdaadroman van Ruth Rendell uit het jaar 1986; een roman waarvoor zij de Edgar Allan Poe Award ontving.