Misdaadauteur Nora Shaw woont in Londen waar zij een teruggetrokken en tevreden leven leidt. Als zij de laatste hand legt aan haar nieuwste thriller ontvangt ze een uitnodiging om het vrijgezellenfeest van haar vroegere hartsvriendin Clare Cavendish bij te wonen. Nora is verbaasd over deze uitnodiging want de omstandigheden waaronder tien jaar geleden de vriendschap eindigde, waren niet bepaald plezierig. Toch besluit ze op de uitnodiging in te gaan en ze vertrekt naar de plek waar het feest gegeven wordt, een geisoleerde, futuristische villa in het midden van een donker bos. Als ze enige tijd later in het ziekenhuis bij kennis komt, hoort ze dat er een moord is gepleegd maar zij kan zich niet herinneren wat er is gebeurd. Wie van de vijf gasten is vermoord en wat is haar rol bij die moord geweest? Nora leeft in beangstigende onzekerheid en niemand wil haar iets vertellen.
Ruth Ware groeide op in Sussex en na haar studie aan de Universiteit van Manchester verhuisde ze naar Parijs. Ze woont nu in Londen. Ze is getrouwd en heeft twee kinderen. Haar vrijgezellenfeest was smaakvol en er werd niemand vermoord. In een donker donker bos is haar debuut.
Westerhope, Throckley, Stanegate, Haltwhistle, Wark... de namen op de borden die voorbijflitsten lazen bijna als een gedicht. Voor ons slingerde de weg zich als een achteloos weggeworpen lint door de met schapen bezaaide heide en glooiende heuvels. De lucht was bewolkt en weids, maar de kleine bakstenen huizen die we met tussenpozen passeerden, leken weggekropen in de laagste delen van het landschap, alsof ze bang waren te worden opgemerkt. Omdat ik niet hoefde te navigeren en van lezen in de auto misselijk word, sloot ik mijn ogen en trok me terug in mijn hoofd. Weg waren Nina en het geluid van de radio – ik was weer alleen met de vragen die nog altijd door mijn gedachten spookten.
Waarom ik, Clare? Waarom nu?
Had ze me alleen uitgenodigd omdat ze ging trouwen en onze vroegere vriendschap nieuw leven wilde inblazen? Maar als dat de reden was, waarom had ze me dan niet uitgenodigd voor de bruiloft? Nina was immers wel uitgenodigd, dus het was niet strikt een familieaangelegenheid of iets dergelijks.
In mijn gedachten zag ik Clare vermanend haar hoofd schudden, alsof ze wilde zeggen dat ik geduld moest hebben. Ze had altijd van geheimen gehouden. Haar favoriete tijdverdrijf was iets over je te weten zien te komen om er vervolgens op te zinspelen. Niet dat ze alles aan de grote klok hing, integendeel: ze beperkte zich tot vage toespelingen die alleen jij begreep. Toespelingen om je duidelijk te maken dat ze het wist.
Ruth Ware heeft een aangename en vloeiende schrijfstijl. Zij weet hetgeen zij wil vertellen heel goed onder woorden te brengen. Het resultaat is een boek dat heel erg lekker leest. Er zijn echter een aantal zaken die aan dit leesplezier afbreuk doen.
De introductie van de hoofdrolspelers en de beschrijving van de plaats waar het verhaal zich afspeelt doen een beetje denken aan Agatha Christie maar verder gaat de vergelijking niet. De personages zijn goed uitgewerkt en je kunt je van hen een goede voorstelling maken. Die voorstelling is niet altijd positief. Het gaat om volwassen mensen die regelmatig de indruk wekken dat ze nog in de tienerleeftijd zitten. Er is animositeit en krengerigheid en dan is het moeilijk sympathie voor hen op te brengen. Dat geldt ook voor protagoniste Nora. Zij is soms heel erg naief en niet alles wat ze doet is even geloofwaardig. Zeker als je in ogenschouw neemt dat zij misdaadauteur is. Het feit dat haar leven nog regelmatig beinvloed wordt door gebeurtenissen van tien jaar geleden draagt niet bij aan een beeld van een evenwichtige en stabiele vrouw.
De plaats van handeling is een villa in een donker bos, ver van de bewoonde wereld. Het vele glas en beton en de lange donkere nachten vormen een prima decor voor bloedstollende gebeurtenissen met bijpassende schrikmomenten maar Ruth Ware heeft niet voor deze weg gekozen. Het verhaal is niet eng en over het algemeen ook niet zo spannend. Het blijft allemaal wat vlak en is soms voorspelbaar. Als je de essensie van de plot in een aantal zinnen zou moeten samenvatten blijft er eigenlijk maar een mager, weinig origineel verhaal over dat knabbelt aan de grenzen van de geloofwaardigheid.
In een donker donker bos is een stijlvol geschreven thriller maar door het dunne verhaal en de niet altijd even sympathieke personages stijgt het niet boven de middelmaat uit.
Engelse titel: In a dark dark wood
Vertaling: Hanneke van Soest
Uitgeverij: Luitingh Sijthoff - Amsterdam
ISBN: 978 90 245 7077 5
© 2016 Joop Liefaard
Deze recensie verscheen bij Boek en Leesclub Perfecte Buren