De vergeten zusjesSara Blædel; De Geus – Breda 2013WorldCat•LibraryThing•Google Books•BookFinder Louise Rick is hoofd van een Speciale Opsporingseenheid, die belast is met onderzoek naar verdwijningszaken waarbij het vermoeden bestaat dat er een misdrijf in het spel is. Het is voor Louise een nieuwe betrekking waarin zij zich nog moet bewijzen. Zij wordt geconfronteerd met de dood van een vrouw die bij een meer een dodelijke val heeft gemaakt. Uiteindelijk lukt het om de identiteit van het slachtoffer vasttestellen maar dan blijkt dat de vrouw al twintig jaar geleden is overleden in een gesticht voor verstandelijk gehandicapten en dat de vrouw een tweelingzuster heeft. Wat is er met die “vergeten” zuster gebeurd? En wat heeft het gesticht met deze zaak te maken?

Louse, die in het gebied waar de vrouw is omgekomen is opgegroeid, wordt tijdens het onderzoek herinnerd aan haar jeugd en een aantal gebeurtenissen die zij liever wil vergeten. Des te benauwender wordt het voor haar als er zich ook nog een aantal moorden en verkrachtingen in het bos voordoen. Er zijn overeenkomsten met zaken uit het verleden.

Ze reden in stilte. Louise draaide een paar keer haar hoofd opzij om te kijken of Eik in slaap was gevallen, maar hij zat oplettend te kijken met zijn handen gevouwen op zijn brede schoot en keek geïnteresseerd waar ze heen gingen toen ze links afsloeg en langs een oude, gesloten houtzagerij reed waarvan de ramen waren ingegooid. Er hing een spookachtige leegte tussen de verlaten houtloodsen.
Helemaal in de bosrand lag een boerderij met een rieten dak. Ze bestond uit drie vleugels die in een U-vorm waren gebouwd en was bijna helemaal verstopt achter de volle boomkruinen. Rondom de tuin stond een witte erfafscheiding met een groot hek. Louise minderde vaart toen ze daarlangs reden. De oude jagerswoning van het bos was al heel lang haar droomhuis.
‘Vlak bij het veld van waar die helling opeens steil naar beneden loopt, naar het meertje, ligt een padvindershut’, legde ze uit toen ze over de onverharde weg reden die de Bukkeskovvej heette. ‘Maar als we naar die hut toe rijden, moeten we de auto een flink stuk van de plaats waar ze is gevallen neerzetten, dus ik rij door naar Avnsø en dan gaan we via het paadje. Dat is sneller.’
‘Het klinkt alsof je bekend bent hier in de buurt’, constateerde hij terwijl hij haar nieuwsgierig opnam.
‘Ik kom hiervandaan’, gaf ze toe. Ze probeerde de grootste gaten in de weg te omzeilen. ‘Nou, ja, niet precies hier, ik kom uit Lerbjerg, aan de andere kant van het bos. Ik heb het grootste deel van mijn jeugd over deze paden gezworven. Toen we wat ouder werden, spraken we af bij Avnsø om een kampvuur te stoken.’
Ze vertelde hem maar niet dat er meestal een heleboel bier werd gedronken en dat er joints rondgingen. Niet dat zij had geblowd, maar ze had wel samen met de anderen in het gras gelegen en naar de sterren gekeken.
‘Kom je hier nog vaak?’
‘Mijn ouders wonen hier nog’, antwoordde ze kort. ‘Maar het is al heel wat jaren geleden dat ik bij het meertje ben geweest.’
Dat was gelogen.

De vergeten zusjes is het zevende boek in een serie die Sara Blædel over Louise Rick heeft geschreven en het tweede dat in het Nederlands is vertaald. Het boek kan heel goed apart worden gelezen. Het gegeven van deze misdaadroman gaat over de onmenselijke behandeling van patienten in de geestelijke gezondheidszorg. Het is ten hemel schreiend om te lezen welke afgrijselijke praktijken erop na werden gehouden, zelfs in een beschaafd land als Denemarken. Sara Blaædel had met dit gegeven een aangrijpende misdaadroman kunnen schrijven en zij doet daar ook een welgemeende poging toe maar het resultaat valt uiteindelijk wat tegen. De schrijfstijl is prima; de uitwerking van personages en subplots had echter beter gekund. De zelfreflectie van Louise strandt in oppervlakkigheid, de met de fles bevriende collega Eik blijft ook wat in de lucht hangen en het verhaal over het huwelijk van vriendin Camilla is een goed bedoeld maar irritant subplot. Een belangrijke misser in het verhaal is het ontbreken van een politieke, juridische en maatschappelijke context waarin de geestelijke gezondheidszorg zou moeten worden geplaatst en waardoor het verhaal heel veel aan kracht gewonnen zou hebben. Deze dingen doen afbreuk aan een verder goed verhaal met een aantal onverwachte wendingen en een spannende ontknoping.

De vergeten zusjes is een redelijk geslaagde misdaadroman die een interessant thema behandelt maar uiteindelijk bij een gebrek aan diepgang strandt in teveel oppervlakkigheid.

***

Deense titel: De glemte piger
Vertaling: Femke Blekkingh-Muller
Uitgeverij: De Geus – Breda
ISBN: 978 90 445 2503 8

© 2013 Joop Liefaard