Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



Steve Mosby – Wat je niet wilt zien

Door Joop Liefaard 30 september 12

Wat je niet wilt zien Wat je niet wilt zien; A.W. Bruna – Utrecht 2010WorldCatLibraryThingGoogle BooksBookFinder “De beste plaats om iets zwarts te verbergen is altijd de duisternis” zegt Alex Connor bijna aan het einde van het boek. Als ik na het lezen van Wat je niet wilt zien van de Engelse auteur Steve Mosby kleuren zou moeten noemen die bij de beelden die het boek oproept passen, dan zouden dat voor mij de kleuren zwart, grijs, antraciet e.d. zijn. Wat je niet wilt zien is een luguber en macaber boek dat aan de ene kant fascineert en aan de andere kant de maag laat omdraaien.

De vrouw van Alex Connor heeft zelfmoord gepleegd en hij kan met deze gebeurtenis en de gevolgen daarvan niet overweg. Hij vlucht er zelfs voor. Een paar jaar later ziet hij op de televisie in het hotel waar hij verblijft dat zijn beste vriendin Sarah waarschijnlijk is vermoord. Haar man heeft de moord bekend maar haar lichaam is niet gevonden. Geplaagd door schuldgevoelens keert Alex terug naar Engeland in een poging te achterhalen wat er precies gebeurt is.

Politieman Paul Kearney onderzoekt de moorden op een aantal vrouwen. De moordenaar laat de vrouwen doodbloeden.

Het boek gaat over mensen die de dood en het doden hebben verheven tot kunst en er een ultiem genoegen in scheppen om de dood van de vrouwen visueel te ervaren. Een heel erg enge wereld met enge en verknipte mensen die er andere waarden en normen op na houden dan in de normale wereld.

Mosby vertelt het verhaal vanuit het perspectief van Alex Connor en Paul Kearney. Het schakelen tussen de twee verloopt soepel. Sommige delen van het boek zijn snel en spannend geschreven maar op sommige momenten, waarop Mosby schrijft met de bedoeling om de verbeelding van de lezer te prikkelen, schiet hij zijn doel voorbij en gaat de betekenis van wat hij wil zeggen verloren. Dat maakt het verhaal soms onsamenhangend.

Jammer is ook dat het verhaal aan het einde niet af lijkt te zijn. De lezer blijft zitten met vragen. Een intrigerende personage in het boek is de Gele Man. Maar op de vraag wie deze man is en wat zijn rol in het verhaal is, wordt geen antwoord gegeven en zo versteent de Gele Man tot een groot vraagteken.
Ik heb het boek gelezen en wilde het ook uitlezen omdat er genoeg intrige in zit maar aan het einde bleef ik met een onbevredigend gevoel achter.

***

Engelse titel: Still bleeding
Vertaling: Hugo Kuipers
Uitgeverij: A.W. Bruna – Utrecht
ISBN: 978 90 229 9643 0

© 2010 Joop Liefaard

Volg dit blog

Ontvang de laatste berichten in je brievenbus