Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



Lisa Jackson – Vertel me

Door Joop Liefaard 8 augustus 14

Vertel me

Nikki Gillette is parttime journalist voor de krant de Sentinel in Savannah en schrijfster van boeken over misdaden. Als zij hoort dat de moordenares Blondell O'Henry uit de gevangenis zal worden ontslagen ruikt zij een interessant verhaal. Blondell O'Henry is veroordeeld voor het doodschieten van haar dochter Amity en het zwaar verwonden van haar twee andere kinderen. Zij heeft altijd ontkend, er was weinig direct bewijs en zij werd veroordeeld op grond van de getuigenis van haar toentertijd achtjarig zoontje Niall. Twintig jaar later ontdekt Niall God en trekt hij zijn getuigenis in. Nikki grijpt de vrijlating van Blondell O'Henry aan om de waarheid omtrent de moord boven tafel te krijgen. Zij is er persoonlijk bij betrokken omdat Amity haar vriendin was. Nikki's verloofde, inspecteur Pierce Reed, krijgt opdracht de zaak opnieuw te onderzoeken. Dat doet hij samen met zijn collega Silvie Morrisette. Er zijn echter een paar mensen die er totaal geen behoefte aan hebben dat alles weer opgerakeld wordt. Sommigen van hen deinzen niet terug voor geweld. Nikki komt in grote problemen.

Vertel me is de derde thriller van de Amerikaanse misdaadauteur Lisa Jackson in de zogenaamde Savannah serie, genoemd naar de stad waar de verhalen zich afspelen en de tweede waarin Nikki Gillette de hoofdrol speelt. Lisa Jackson schrijft prima. Op haar stijl is niets aan te merken. De personages zijn interessant en zij weet hoe ze een wending aan een verhaal moet geven om het boeiend te houden. De belangrijkste personages zijn goed uitgewerkt maar dat kan niet gezegd worden van de personages die een bijrol spelen is. Het zijn er veel en ze blijven oppervlakkig. Nikki Gillette is een journaliste die een dubbel gevoel geeft. Zij is op zich best sympathiek maar gaat bij haar onderzoek zo vaak buiten haar boekje dat ze soms irritant en ongeloofwaardig wordt. Ook de uitwerking van haar relatie met Pierce Reed blijft oppervlakkig. Nikki probeert steeds informatie van hem los te krijgen die hij echter niet wil geven en dat leidt tot spanningen en soms een gedrag dat een verongelijkte tiener zou sieren. Slangen en een religieuze sekte die een belangrijke rol voor deze reptielen in haar ceremonies heeft weggelegd, geven het verhaal de nodige enge momenten.

Nikki las de oude verklaringen door over de betreffende nacht, vooral die van Blondell O’Henry. Terwijl ze dat deed ontvouwde zich voor haar geestesoog een scenario van wat er was gebeurd in de oude blokhut. Het was een klein houten huis dat Nikki maar al te goed kende, want het lag aan de rand van het landgoed van haar oom. Blondell treurde om het verlies van haar onvolgroeide kind en de scheiding van haar man Calvin, over wie ze beweerde dat hij haar ontrouw was. Daarom had ze haar drie kinderen meegenomen naar de boshut, om de dingen te overdenken en op een rijtje te krijgen. Ook haar relatie met Roland Camp was op niets uitgelopen en ze zag zich geconfronteerd met een toekomst als alleenstaande moeder.
Blondell had verklaard dat haar twee jongste kinderen hadden liggen slapen, ingestopt op de zolder boven de woonkamer, terwijl haar oudere dochter Amity beneden op de tot bed uitgetrokken bank lag. Blondell had zichzelf buiten op de overdekte veranda op de oude chaise longue in een slaapzak gewikkeld. Ze zat wijn te drinken terwijl ze naar de regen staarde die uit de hemel viel en zich vermengde met het donkere water van het meer en ze luisterde naar het ononderbroken tikken van de druppels op het dak. Ze had verteld dat het bijna onmogelijk was geweest om meer te horen dan dat, maar dat ze dat niet erg vond. In beslag genomen door haar problemen had ze zich laten sussen door de wind, de regen en de wijn terwijl haar kinderen binnen sliepen in de kleine blokhut – in feite niet meer dan een grote kamer met een zolder en een alkoof voor de keuken en een zitbad.
Ze was van plan om de nacht door te brengen in een oude leunstoel bij het vuur dat ze had gemaakt in de oude stenen open haard, maar nam even een paar minuten voor zichzelf.
Dat was haar fout geweest.

De spanning in Vertel me is ongelijk verdeeld. Sommige passages zijn heel spannend maar er zijn er ook die te breed worden uitgesponnen waardoor de aandacht verslapt. Wat ook afbreuk doet aan de kwaliteit van het verhaal is het grote aantal personages. Je moet soms goed nadenken over wie Lisa Jackson schrijft of zelfs even terugbladeren. De ontknoping van het verhaal is enerverend en spannend en de verrassende twist aan het einde is goed gevonden. Door het grote aantal gebeurtenissen schurkt de climax wel tegen de grenzen van de geloofwaardigheid aan.

Lisa Jackson heeft met Vertel me een goede thriller geschreven. Het verhaal is origineel en goed geconstrueerd en drijft op een aantal goede en spannende momenten en een verrassende ontknoping. Maar het verhaal is in enkele andere passages te breed uitgesponnen en dat veroorzaakt een zekere saaiheid. Vertel me hoort niet thuis in het rijtje van onvergetelijke thrillers. Het is een bevredigende thriller die je met plezier leest.

***

Engelse titel: Tell me
Vertaling: Anke ten Doeschate en Anne-Marie Vervelde
Uitgever: The House of Books - Amsterdam
ISBN: 978 90 443 4580 3

© 2014 Joop Liefaard

Volg dit blog

Ontvang de laatste berichten in je brievenbus