In 2013 debuteerde Walter Lucius, pseudoniem van scenarist, regisseur en producent Walter Goverde met De vlinder en de storm, een spannende en overtuigende actiethriller die goede kritieken ontving. Het is het eerste deel van de zogenaamde Hartland-trilogie. Het boek is later gereviseerd en door dit tijdrovende proces duurde het langer dan voorzien voordat Schaduwvechters, het tweede deel van de trilogie,verscheen.
Farah Hafez, journaliste van Algemeen Nederlands Dagblad wordt ervan verdacht betrokken te zijn geweest bij een bloederige gijzelingsactie in Moskou en ze wordt door internationale veiligheidsdiensten gezocht. Ze vlucht naar Indonesië waar zij de betrokkenheid van de Russische oligarch Lavrov bij de totstandkoming van een omstreden kernenergieproject wil onderzoeken en de bedenkelijke rol van een aantal leden van de Indonesische regering daarbij. Haar vriend Paul Chapelle wil de onschuld van Farah bewijzen en stuit bij zijn onderzoek op een aantal zaken die uitermate belastend zijn voor Lavrov en ook wijzen in de richting van zijn betrokkenheid bij de aanrijding van een Afghaans jongetje in het Amsterdamse Bos. De chauffeur van de hit-and-run auto heeft zelfmoord gepleegd maar er klopt iets niet en dat is voor rechercheur Radjen Tomasoa van de Amsterdamse politie aanleiding om samen met collega Esther van Noordt, brunette zonder kapsones, de zelfmoord nader te onderzoeken. Zij stuiten daarbij op verbanden die reiken tot de hoogste regionen van de Nederlandse regering.
In de bedompte stilte van de verhoorkamer ging Radjen aan de tafel recht tegenover Efrya Meijer zitten, leunde voorover, keek in haar ogen en zag het ondoordringbare duister van haar verdriet.
‘Ik kan me voorstellen dat dit moeilijk voor je is, Efrya, maar we moeten uitgebreider met je praten. Jij bent de laatste die Thomas in leven heeft gezien, je kent hem als geen ander. Alles wat je ons over hem kunt vertellen, zal ons helpen in ons onderzoek.’
‘Hij heeft zich opgehangen, Radjen. Wat valt daaraan te onderzoeken?’
Radjen schoof ongemakkelijk heen en weer. Esther zat naast hem en zei met kalme stem: ‘Zou jij niet willen weten waarom hij het heeft gedaan?’ Er welden tranen op in Efryas ogen toen ze knikte.
‘Wij ook,’ zei Esther zacht. ‘Wij ook.’
Efrya dronk het glas water leeg, veegde de tranen van haar gezicht en keek hen allebei aan. Dwars door haar grauwe triestheid heen werd een vage glimlach zichtbaar. Een kwetsbare glimlach als die van een bang kind dat troost zoekt.
‘Het was op een Goede Vrijdag dat ik hem voor het eerst zag,’ zei ze. ‘Het was een gezegende dag. Jarenlang had ik God gevraagd om een man te sturen die goed voor me zou zijn. Op die dag kwam Thomas in mijn leven.’
‘Wanneer was dat?’
‘Nu bijna drie jaar geleden.’
‘Waar hebben jullie elkaar ontmoet?’
‘In Axim, waar ik geboren ben.’
Axim was de meest westelijke plaats langs de Ghanese kustlijn, bijna aan de grens met Ivoorkust, wist Radjen. Ooit hadden de Nederlandse kolonisten er een fort gebouwd dat vooral als doorvoerhaven werd gebruikt om Afrikaanse slaven uit het binnenland naar de Cariben te transporteren. Het fort in Axim was inmiddels vervallen en met Axim zelf scheen het er niet veel beter voor te staan.
‘Ik gaf les op een basisschool en in mijn klas zat een meisje, ze was negen jaar en ze heette Gifty. Haar moeder was bij de bevalling overleden en niemand wist wie haar vader was. Haar tantes zorgden voor haar. Ze kreeg geld via een fonds. Thomas was bij dat fonds betrokken. Vanuit Nederland betaalde hij de school voor haar. Hij kwam naar Axim omdat hij haar wilde zien.’
Radjen wist niet goed waar dit toe leidde, maar hij zag hoe Efrya ontspande, en hij besloot deze weg te blijven volgen. ‘Dus Gifty was de reden dat jullie elkaar leerden kennen?’ vroeg hij.
‘Ze riep ‘‘daddy, daddy’’ en ze omhelsden elkaar. Die avond gingen we naar de kerk. Gifty zat tussen ons in. Thomas hield haar ene hand vast en ik haar andere. Dat moment zal ik nooit meer vergeten. Via Gifty hield ik eigenlijk de hand van Thomas vast.’
Radjen zag dat er een beetje leven in de ogen van Efrya kwam.
‘We zijn in Accra getrouwd. Onze auto was met linten ingepakt. De hele dag werd er gedanst en gezongen. Ik was zo gelukkig...’
‘De mooiste dag van je leven,’ zei Esther, ditmaal zonder enig spoor van ironie.
Walter Lucius heeft een prachtige en beeldende schrijfstijl waarmee hij op kundige wijze drie verhaallijnen construeert die zich onafhankelijk van elkaar ontwikkelen maar tegelijkertijd alles met elkaar te maken hebben en elkaar beïnvloeden. Er wordt grondig speurwerk verricht door het politieteam in Amsterdam. Journalistiek onderzoek en “fact finding” krijgen veel aandacht en natuurlijk is er alle ruimte voor heel veel spanning en actie waarbij de pencak silat vechtvaardigheden van Farah, gebaseerd op innerlijke rust en mentaal evenwicht, haar goed van pas komen. Deze meeslepende passages worden afgewisseld door met veel gevoel geschreven momenten waarin emotie en ontroering de boventoon voeren. De locaties waar het verhaal zich afspeelt zijn goed gedocumenteerd. Lucius manier van schrijven is nogal grafisch, het is alsof je naar een film kijkt en zoals vaak bij actiethrillers het geval is wordt er gebalanceerd op de grenzen van de geloofwaardigheid.
De personages zijn goed uitgewerkt en komen door de vaardige pen van Walter Lucius tot leven. Echte mensen die een verhaal bevolken waarin dingen gebeuren waarvan je hoopt dat ze nooit werkelijkheid zullen worden maar waarvan je moet vrezen dat het inmiddels al wel het geval is.
Schaduwvechters is het tweede deel van een trilogie en hoewel deel drie nog niet uit is kun je wel vaststellen dat er is een duidelijk verband tussen de drie delen bestaat. Er worden in Schaduwvechters goede verwijzingen gemaakt en je zou het boek als "stand alone" kunnen lezen maar er zit een duidelijke rode draad in de trilogie en door De vlinder en de storm niet te lezen wordt het rood zacht roze.
Schaduwvechters is een geweldige thriller , boordevol actie en spanning waarmee Walter Lucius laat zien dat hij bij de top van de Nederlandse misdaadauteurs behoort.
Uitgeverij: Luitingh Sijthoff - Amsterdam
ISBN: 978 90 245 6791 1