Jenny Kramer wordt op gruwelijke wijze verkracht. Na een uur wordt ze gevonden en naar een ziekenhuis gebracht. Daar geven haar moeder Charlotte en vader Tom toestemming om Jenny een experimenteel medicijn toe te dienen waarmee de herinnering aan deze schokkende gebeurtenis uitgewist zal worden. Als Charlotte en Tom het idee hebben dat Jenny als gevolg van dit medicijn haar normale leven weer zal kunnen oppakken, zitten ze er goed naast want niet alles laat zich vergeten. Bij Jenny Kramer blijven de angst en de depressie prominent aanwezig. Jenny wordt behandeld door psychiater Alan Forrester, een deskundige arts die tijdens zijn reis door haar geheugen ongemerkt persoonlijk bij de zaak betrokken raakt.
Wendy Walker is een Amerikaanse schrijfster die aan de universiteit van Georgetown en The London School of Economics and Political Science studeerde. Ze werkte als financieel analiste bij een grote bank in de Verenigde Staten en is tegenwoordig advocate met een specialisatie in familierecht. Ze publiceerde twee romans en nu haar eerste thriller, Niet alles is vergeten. Ze woont met haar gezin in Fairfield County, Connecticut.
Toen ik haar zag, nadat het was gebeurd, en zag dat ze niet meer dat vrolijke, bruisende meisje was, was ik kwaad op de hele mensheid. Het viel niet mee om niet steeds te denken aan wat er in dat bos was gebeurd. We worden allemaal aangetrokken door wellust, geweld en gruwelen. We doen alsof het niet zo is, maar het is onze aard. Staat er een ambulance langs de weg, dan gaat elke passerende auto langzamer rijden om een glimp van het gewonde lichaam op te vangen. Dat maakt ons nog niet slecht.
Dit volmaakte kind, met haar bezoedelde, geschonden lichaam. Beroofd van haar eer. Haar geest geknakt. Ik klink melodramatisch. Ik gebruik clichés. Maar deze vent heeft haar lichaam met zoveel geweld uit elkaar getrokken, dat ze geopereerd moest worden. Denk daar maar eens over na. Denk eens na over het feit dat hij een kind had uitgekozen, misschien in de hoop dat ze nog maagd was, zodat hij niet alleen haar lichaam, maar ook haar onschuld kon verkrachten. Denk eens na over de psychische pijn die ze moest doorstaan toen haar intiemste plekken scheurden. En bedenk je dan eens wat er nog meer aan flarden ging tijdens dat uur waarin hij bezig was haar lichaam te martelen, steeds maar weer bij haar binnendringend, misschien met een blik op haar gezicht. Aan hoeveel verschillende uitdrukkingen heeft hij zich kunnen verlustigen? Verbazing, angst, ontzetting, pijn, acceptatie en, uiteindelijk, onverschilligheid. Elk deel van haar was door dit monster afgepakt en verslonden. Niet alleen dat, ook was ze beroofd van elke romantische dagdroom over haar eerste keer met een geliefde en hoe het moest zijn om door iemand op handen te worden gedragen, elk liefdesverhaal waar ze over had gefantaseerd. Daar had de behandeling niets aan kunnen veranderen. Die dingen zijn voor haar waarschijnlijk voor altijd verloren gegaan. En wat was er dan nog over voor een meisje dat nog vrouw moest worden? Dat wat ons hart bijna ons hele leven in beslag neemt, is zij misschien voor altijd kwijt.
Niets alles is vergeten wordt verteld door psychiater Alan Forrester. Het is een verhaal waarin weinig dialogen voorkomen en dat regelmatig wordt onderbroken door notities die zijn gemaakt door de hoofdrolspelers in dit afschuwelijke drama. Een dergelijke structuur vereist een verteltrant die de aandacht vasthoudt en Wendy Walker is daar heel goed in geslaagd. Ze laat overtuigend zien dat de gevolgen van een verkrachting niet alleen voor het slachtoffer heel erg ingrijpend zijn maar ook voor de naaste familie. Met name voor Jenny’s vader Tom; hij bevindt zich ineens in een wereld waarin intens verdriet en schuldgevoelens overheersen omdat hij zijn dochter niet heeft kunnen beschermen. Hij heeft nog maar één opdracht in zijn verwoeste leven en dat is de dader vinden en wraak nemen. Charlotte reageert heel anders. Naast verdriet is er bij haar een besef dat verder gaan met het leven misschien wel de beste remedie voor verwerking is.
Alan Forrester geeft uitgebreide verklaringen over hoe de menselijke hersenen werken na traumatische gebeurtenissen als verkrachtingen en oorlogsgeweld. Het verhaal wordt door deze beschouwingen nergens langdradig maar krijgt er juist een diepere betekenis door. Sommige passages zijn erg grafisch en heftig en kunnen lezers die hiervoor gevoelig zijn verontrusten.
Er gebeurt in het verhaal heel veel en dat vraagt bij het lezen om de nodige aandacht. Niet alles is vergeten wordt gepresenteerd als een psychologische thriller maar het is meer een boeiend en vooral verontrustend boek over waarschijnlijk het meest schokkende dat een vrouw kan overkomen, een brute verkrachting en de strijd voor een acceptabel herstel die daarna gestreden moet worden. Er zijn een paar onverwachte wendingen en de ontknoping is heel anders dan je aanvankelijk vermoedt.
Wendy Walker heeft met Niet alles is vergeten een uitstekend debuut geschreven dat je niet onberoerd laat. Het hakt er behoorlijk in en blijft nog dagen onder de huid zitten.
Engelse titel: Not all is forgotten
Vertaling: Anna Livestro
Uitgeverij: Harper Collins Holland
ISBN: 978 94 027 1070 0
© 2016 Joop Liefaard
Deze recensie verscheen eerder op het blog van de boeken- en leesclub De Perfecte Buren