De dood in haar ogen; De Fontein – Utrecht 2011WorldCat•LibraryThing•Google Books•BookFinder Eve Wilson is een psychologe die onderzoek doet naar mensen die in de virtuele wereld een spel spelen en daarbij vaardigheden kunnen trainen die hen in de echte wereld verder kunnen helpen in bv. hun carriere of hun prive-leven. Zij evalueert de resultaten van de proefpersonen. Eve is in het verleden twee keer op gruwelijke wijze aangevallen en heeft de dood in de ogen gekeken. Zij is voor het leven getekend maar heeft nu jaren later toch haar weg in haar leven gevonden en kan zich redelijk succesvol handhaven in de maatschappij.

Er worden een aantal lichamen van vrouwen gevonden die zijn opgehangen en rechercheur Noah Webster ontdekt dat het hier gaat om moord en niet om zelfmoord. Zo zijn de oogleden van vrouwen met lijm bewerkt waardoor zij deze niet meer konden sluiten en moesten toezien wat de moordenaar met hen ging doen. Eve ontdekt dat de vermoorde vrouwen allemaal lid zijn van de groep mensen die zij in de virtuele wereld onderzoekt. Noah betrekt Eve bij het politieonderzoek en daarmee komt Eve opnieuw in groot gevaar. Zal zij de dood nog een keer in de ogen moeten kijken?

Het zou een doodgewone plaats delict moeten zijn. Martha Brisbane had zich op de gebruikelijke manier verhangen. Ze had een touw over een haak in het plafond van haar slaapkamer geslagen en had een heel traditionele strop geknoopt. Ze was op een beklede kruk gaan staan en had die vervolgens weggeschopt. Het enige wat niet zo gebruikelijk was, was het feit dat ze het slaapkamerraam open had gelaten en dat ze de thermostaat had uitgezet. De winter in Minnesota had haar lichaam uitstekend geconserveerd. Het zou verrekte moeilijk worden om het tijdstip van overlijden vast te stellen.
Zoals zo vaak het geval was bij zelfmoord door ophanging had ze zich voor de gelegenheid netjes aangekleed en met gulle hand make-up opgedaan. Haar rode jurk had een gewaagd decolleté en de rok zat vastgevroren aan haar bungelende benen. Ze had haar rode, meest sexy naaldhakken aangedaan, die nu op het tapijt onder haar voeten lagen. Een rode schoen was op zijn zij gevallen en de andere stond rechtop met de hak in het tapijt.
Het zou een doodgewone plaats delict moeten zijn.
Maar dat was het niet. En terwijl hij in de lege ogen van het slachtoffer keek, liep er een rilling over zijn rug die niets te maken had met het feit dat de temperatuur in de slaapkamer van Martha Brisbane rond het vriespunt lag. Het was de bedoeling dat zij geloofden dat ze zichzelf had verhangen. Het was de bedoeling dat zij dit afdeden als weer een depressieve, alleenstaande vrouw van middelbare leeftijd. Het was de bedoeling dat zij de zaak sloten en wegwandelden zonder er verder nog een woord aan vuil te maken.

De dood in haar ogen is een spannende en goed geschreven misdaaroman van de Amerikaanse schrijfster Karen Rose. Zij hanteert een uiterst prettige schrijfstijl die maakt dat je het boek maar moeilijk opzij kunt leggen. Het verhaal is kundig in elkaar gezet en ook de beschrijving van wat er zich in de virtuele wereld afspeelt en hoe de techniek daarachter werkt, is begrijpelijk en helder. De hoofdpersonen worden goed en beeldend beschreven en de opbouw van de spanning is goed verzorgd en zakt in dit redelijke dikke boek nauwelijks in. Ook niet als je halverwege het boek al kunt raden wie de dader is.

Er zijn ook een aantal minpunten. Er ontwikkelt zich in het verhaal een relatie tussen Eve en Noah en dat gebeurt op een stroperige en broeierige manier. Daarnaast vallen er vooral in het tweede deel van het boek behoorlijk wat slachtoffers. Dit zijn voor mij kenmerken van de Amerikaanse misdaadliteratuur. Als je ervan houdt is het genieten en als je er niet van houdt sla je sommige bladzijden over.

De dood in haar ogen is een prima misdaadroman waarin Karen Rose bewijst haar professie goed te beheersen. Het verbaast mij niet dat zij er steeds weer in slaagt een grote groep lezers aan zich te binden.

****

Engelse titel: I can see you
Vertaling: Hans Verbeek
Uitgeverij: De Fontein – Utrecht
ISBN: 978 90 261 9417 7

© 2012 Joop Liefaard

Meer berichten over Karen Rose.

De mond gesnoerd

Vier studenten steken een leegstaand appartementencomplex in brand. Wat zij niet weten is dat een man hun acties op video vastlegt. En wat de man niet weet is dat een student ziet wat hij doet. Wat de vier studenten ook niet weten is dat het complex niet leeg is. Als de brand eenmaal woedt zien zij een meisje op de derde verdieping schreeuwen om hulp maar het is te laat en zij komt bij de brand om het leven. Wat begint als brandstichting eindigt in moord.